محمدصالح احمدی - دانشجوی دکتری، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران
محمدتقی رهنمایی - عضو هیئت علمی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران.، تهران.
اسماعیل علی اکبری - عضو هیئت علمی، گروه جغرافیا، برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران.

برای هر نوع سفر گردشگری احتمالا دلایلی وجود دارد که می­توان آن ها را در صورت تلفیق، به عنوان عوامل انگیزشی سفر در نظر گرفت. در برنامه­ریزی، آگاهی از این عوامل و چگونگی تاثیرگذاری آن ها در مراحل مختلف ضروری است. طرح­های توسعه شهری در ایران دارای کارکرد مناسب و مورد انتظار برنامه ریزان، مدیران شهری و مردم نبوده و گردشگری در این طرح­ها نقش پررنگی ندارد. این پژوهش، به دنبال تحلیل عوامل ضعف گردشگری در این طرح­ها است. با توجه به اهداف پژوهش، نوع تحقیق کاربردی با روش توصیفی- تحلیلی بوده و از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با تاکید بر رویکردی اکتشافی استفاده شده است. بر اساس تحلیل اکتشافی، چهار عامل بر ضعف گردشگری در طرح های توسعه شهری استان کرمانشاه شناسایی شد که عبارت اند از عوامل نهادی، دیدگاهی، ساختاری و مدیریتی. برای تجزیه وتحلیل داده ها و بررسی ارتباط میان عوامل و تعیین سهم هر یک از آنان از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مولفه های اصلی پژوهش بر ضعف گردشگری در طرح های توسعه شهری استان کرمانشاه تاثیر معناداری دارند. تجزیه وتحلیل معادلات ساختاری نشان داد که عامل اول (نهادی) با نسبت بحرانی 159/2، عامل دوم (دیدگاهی) با نسبت بحرانی 801/2، عامل سوم (ساختاری) با نسبت بحرانی 506/26 و عامل چهارم (مدیریتی) با نسبت بحرانی 173/23، هرکدام با سطح معنی داری 05/0 تاثیر معنی داری بر ضعف گردشگری در طرح های توسعه شهری استان کرمانشاه دارند.

گردشگری, گردشگری شهری, ضعف های گردشگری, طرح های توسعه شهری, استان کرمانشاه