مصلح الدین رضایی - بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
مجتبی فتحی - بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان

آگاهی و شناخت اثر روش های مختلف خاک ورزی بر خصوصیات شیمیایی و فیزیکی خاک جهت بهره برداری پایدار، پایش و حفظ سلامت وکیفیت خاک با استفاده از شاخص های کمی ضروری می باشد. در خاک های زراعی مواد آلی و برخی مواد معدنی ذرات خاک را بهم پیوند داده و خاکدانه هارا بوجود می آورد. در این آزمایش اثر روش های مختلف خاکورزی در کشت ذرت و در زمینی که قبلا به کشت جو اختصاص داشت بر پایداری خاکدانهها با استفاده از الک تر، اسیدیته و مواد آلی خاک اندازه گیری شد. تیمارهای خاکورزی شامل شخم با گاوآهن برگرداندار+ دیسک و کشت فارویی،خرد کردن بقایای گیاهی جو+ شخم با گاوآهن چیزل+ دیسک و کشت فارویی، خرد کردن بقایای گیاهی جو+ آبیاری+ کشت مستقیم دستی بذر در کفکرت، خردکردن بقایای گیاهی جو+ شخم با گاوآهن برگرداندار+ دیسک و کشت فارویی، سوزاندن بقایای گیاهی جو+ شخم با گاوآهن برگرداندار+دیسک و کشت فارویی و خرد کردن بقایای گیاهی جو+ کشت مستقیم با خطی کار آمازون در کف کرت بودند. مقادیر میانگین وزنی، هندسی قطرخاکدانه ها و همچنین بعد فراکتال هر یک تیمارهای خاک ورزی محاسبه شد. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش شدت خاکورزی و بر هم خوردنخاک و سوزاندن بقایای گیاهی میزان پایداری خاکدانه ها و مواد آلی کاهش و با کاهش شدت خاکورزی و حفظ بقایای گیاهی پایداری خاکدانه ها و موادآلی افزایش می یابد.

بعد فراکتال، پایداری خاکدانه، خاک ورزی، میانگین هندسی قطر خاکدانه