مجید احتیاط - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
نوید سلطانی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

مخازن زمینی بتنی آب جزء سامانه های مهم حفاظتی آب می باشند و از این رو حفظ پایایی آنها در طول دوران بهره برداری از اهمیت بسزایی برخوردار است. از جمله مشکلاتی که پایایی مخازن را تهدید می کند، وقوع ترک های غیرسازه ای است که منشا اصلی آنها تغییرشکل های حرارتی و جمع شدگی در سنین اولیه عمر بتن است. راهکار موثر به منظور کنترل عرض و فاصله اینگونه از ترک ها به نحوی که آبندی مخزن را دچار مشکل نسازد،تامین حداقل فولاد حرارتی و جمع شدگی و تعبیه آنها در نواحی سطحی عضو مورد نظر (در دو وجه) است مقدار فولاد حداقل از حاصل ضرب درصد فولاد حداقل در سطح مقطع موثر بتنی تعیین می شود و از این رو، تعیینمقدار سطح مقطع موثر در هر وجه عضو از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مقاله، رویکرد نشریه 123. درخصوص این موضوع بررسیشده و با ضوابط مراجع معتبر خارجی از جمله BS8007، EN 1992-3 CIRIA C660 مقایسه می شود