ولی علیزاده - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه علامه طباطبائی تهران
جواد شهلایی - استادیار دانشگاه علامه طباطبائی تهران
محبوبه مهراجی - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، دانشگاه علامه طباطبائی تهران

مقدمه: در دوران معاصر نیاز به انجام فعالیت های ورزشی برای رسیدن به سلامت جسمانی و روانی ضروری به نظر می رسد، لذا این تحقیق باهدف بررسی سلامت عمومی و کیفیت زندگی معلمان ورزشکار و غیرورزشکار و مقایسه بین آن ها انجام شد.روش شناسی: طرح پژوهش، توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری، معلمان رسمی آموزش و پرورش شهر پارس آباد می باشد که تعداد 60نفر بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از این تعداد 30 نفر معلمانی بودند که در طول هفته حداقل 3 جلسه فعالیت ورزشیمنظم داشتند و 30 نفر دیگر شامل معلمانی می شوند که هیچ گونه فعالیت ورزشی در طول هفته نداشته اند. شرکت کنندگان بهپرسشنامه های کیفیت زندگی (SF-36) و سلامت عمومی (GHQ) پاسخ دادند. مطالعات مختلف روایی و پایایی این پرسش نامه ها راتایید کرده اند. داده ها توسط آزمون t مستقل مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد بین معلمان ورزشکار و غیرورزشکار در سلامت عمومی و هر یک از زیر مولفه های آن (مشکلات جسمانی،اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی) تفاوت معنی داری (p<0/05) وجود دارد. همچنین، تفاوت معنی داری (p<0/05)بین کیفیت زندگی و ابعاد آن در معلمان ورزشکار و غیرورزشکار مشاهده شد.نتیجه گیری: از بررسی این یافته ها و تحقیقات مشابه می توان نتیجه گرفت که معلمان ورزشکار از امتیاز سلامت عمومی و کیفیت زندگی بالاتری درمقایسه با معلمان غیر ورزشکار برخوردارند. از این رو فراهم ساختن امکانات ورزشی برای معلمان و گرایش آنان به انجام فعالیت هایمنظم ورزشی در طول هفته موجب ارتقای سلامت عمومی و کیفیت زندگی آنان می شود.

سلامت عمومی، کیفیت زندگی، معلمان ورزشکار