سیدصلاح الدین نقشبندی - استادیار مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه تربیت بدنی، تهران
بهرام یوسفی - گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
شیرین زردشتیان - استادیار مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، گروه تربیت بدنی، کرمانشاه
شهاب بهرامی - استادیار مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، گروه تربیت بدنی، کرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر عبارت بود از تعیین تاثیر سرمایه اجتماعی و ادراک رفتارهای سیاسی سازمانی بر سکوت و آوای سازمانی اداراتورزش و جوانان غرب کشور. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بود که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق کلیهکارمندان ادارات ورزش و جوانان غرب کشور بودند. به دلیل کم بودن تعداد جامعه به صورت تمام شمار به عنوان نمونه تحقیق در نظرگرفته شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه اطلاعات شخصی، پرسشنامه سرمایه اجتماعی سازمانی کوونن و همکاران (2006)،پرسشنامه نگرش سکوت سازمانی وکولا و بوراداس (2005)، پرسشنامه آوای سازمانی کاتارین و هامس (2013) و همچنین پرسشنامهادراک رفتارهای سیاسی سازمانی کاسمار و کارلسن (1994) استفاده بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط اساتید صاحب نظردانشگاهی بررسی و تایید شد و در یک مطالعه موردی و با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ مقدار پایایی برای محاسبه گردیدکه پایایی سرمایه اجتماعی 0/86، سکوت سازمانی 0/90، آوای سازمانی 0/85 2 و رفتارهای سیاسی سازمانی 0/92، به دست آمد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، کمبود سرمایه اجتماعی و وجود بیش از حد رفتارهای سیاسی سازمانی بر روی رفتار کارکنانتاثیرگذار است، به گونه ای که کاهش سرمایه اجتماعی و افزایش رفتارهای سیاسی می تواند کارکنان را به سمت جو سکوت هدایت کند(1). همچنین افزایش سرمایه اجتماعی و کاهش رفتارهای سیاسی در سازمان، می تواند انگیزه و حس مسئولیت پذیری کارکنان را نسبت به سازمان و اهداف سازمانی افزایش دهد (2). افزایش سرمایه اجتماعی و کاهش رفتارهای سیاسی سازمانی می تواند حس اعتمادرا در کارکنان تقویت، و کارکنان را نسبت به حصول اهداف سازمانی متعهدتر کند (3). بنابراین با استفاده از نتایج این تحقیق می تواناین گونه استنباط کرد که مدیران ادارت ورزش و جوانان، برای اینکه بتوانند جو سکوت را در سازمانشان کم کنند و بتوانند کارمندانی رادر اختیار داشته باشند که نسبت به سازمان بی تفاوت نباشند، بایستی سعی کنند تا حد امکان رفتارهای سیاسی را در سازمانشانکاهش داده و بتوانند میزان سرمایه اجتماعی کارکنانشان را افزایش دهند.

سرمایه اجتماعی سازمانی، سکوت سازمانی، آوای سازمانی، رفتارهای سیاسی سازمانی، ادارات ورزش و جوانان