ساسان نیکفال مغانلو - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری – برنامه ریزی مسکن دانشگاه محقق اردبیلی
محدثه منصوری - کا رشناس ارشد اکوتوریسم دانشگاه محقق اردبیلی

گردشگری در دوره پس از جنگ های جهانی یکی از پویاترین و بخش های درحال توسعه اقتصاد جهان محسوب می شود. گردشگری در سطح جهانی رتبه چهارم و یا به روایتی از اندیشمندان رتبه دوم در بین مهم ترین صنایع صادرات کالا و خدمات را به خود اختصاص داده است. به همین دلیل بسیاری از اندیشمندان، گردشگری را به عنوان یک صنعت می شناسند. جهانگردی به عنوان یک صنعت دارای یک ویژگی اساسی است که باعث ایجاد تفاوت با سایر صنایع می شود: نقاط تولید و مصرف به صورت مکانی همزمان است. یکی دیگر از خصوصیات اساسی و مهم گردشگری، ارتباط آن با جهانی سازی در بسیاری از بخش های تولیدی و در زمینه کالاها و خدمات است. این روش می تواند به رشد اقتصادی در مناطقی که توسعه یافته کمک می کند و همزمان می تواند ازنظر جغرافیایی ثروتی که ایجاد می شود، پراکنده کند. در طی ماههای اخیر بحران با عنوان شیوع ویروس کرونا منجر به ایجاد موانع و مشکلاتی در جهت حضور مسافران در مراکز گردشگری و تعطیلی تمامی زنجیره خدمات گردشگری اعم از اقامت، غذا و نوشیدنی، تفریحی و سرگرمی، حمل ونقل و خدمات مسافرتی در سراسر جهان شده است. کسب و کارهای حوزه گردشگری که یکی از موتورهای اشتغال و رشد و بهعنوان صادرات نامرئی محسوب می شوند، در این وضعیت پیش آمده عملا تعطیل شده و به عبارتی چرخ این صنعت اشتغال زا نیز متوقف شده است و واحدها و فعالیت های فراوانی در زنجیره وابسته به آن (ازجمله اقامت، حمل ونقل، غذا و خوراک، مجتمع های تفریحی و سرگرمی و سایر واسطه های بالادستی و پایین دستی) آسیب دیده و کارکنان آنها ممکن است کار خود را از دست بدهند. این امر باعث ایجاد رکود و سیر قهقرایی صنعت درحال توسعه و بزرگ گردشگری در سطح جهان می گردد. بدین منظور مطالعه حاضر در جهت بحث در باب وضعیت و پیش بینی های صورت گرفته در جهت آینده و وضعیت گردشگری در دوران کرونا و پساکرونا می باشد

ویروس کرونا، گردشگری، وضعیت گردشگری، توسعه و یا رکود گردشگری