مختار حیدری - دانشیار گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی
فرشاد مهرابی - کارشناس ارشد، مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان باغملک، سازمان جهاد کشاورزی خوزستان
پرستو طاهری - دانش آموخته کارشناسی ارشد باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی

انار با نام علمی (.Punica granatum L) متعلق به تیره انارسانان (Punicacea) یکی از قدیمی ترین میوه های خوراکی و دارویی ارزشمند و از میوه های تجاری با ارزش اقتصادی در ایران است. انار منبع خوبی از پلی ساکاریدها و کربوهیدرات، پروتئینهاء لیپیدها و مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها، ویتامین های آ، ب وث بوده و به عنوان یک سوپر میوه یا ابر میوه توسط صنایع غذایی با کاربردی جهانی شناخته شده است (ملگارجو و همکاران، 2000). انار یک گیاه مقاوم به خشکی و سرمای زمستانه بوده که به خوبی تحت شرایط بیابانی پرورش می یابد. انار یک میوه مهم تجاری در ایران بوده و کشت انار به طور عمده در مناطق مرکزی و در شهرهای یزد، ساوه، شیراز، اصفهان صورت می گیرد.بر اساس آمار وزارت جهاد کشاورزی، در سال 1395 میزان تولید محصولات باغبانی کشور حدود 21 میلیون تن بوده است و انار با میزان تولید 1098395 تن، ( حدود 5 / 2 درصد از تولید کل)، ششمین محصول باغبانی مهم کشور می باشد (احمدی و همکاران، 1396). اگر چه کشت انار در نقاط مختلف ایران انجام می شود ولی کاهش کیفیت میوه انار تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی و فیزیولوژیکی می تواند تولید میوه انار و بازار این محصول در ایران را تحت تاثیر قرار دهد. شیوع کرم گلوگاه انار (هاشمی و همکاران، 1393)، افزایش عارضه سفید شدن دانه (فرجی، 1393)، آفتاب سوختگی (میرزایی و دوست علی، 1393) برخی از مشکلات تولید کنندگان انار در ایران ناشی از تغییرات شرایط محیطی می باشد.

آریل، آنتوسیانین، پوست میوه، پوشش، کل مواد جامد محلول