سعید عابدینی - دانشجوی دکتری، دانشگاه سمنان، سمنان
علی قدوسیان - دانشیار، دانشگاه سمنان، سمنان

بهینه سازی سازه ای عبارت است از فرآیند تعیین بهترین توزیع مواد درون یک دامنه حجم فیزیکی به منظور انتقال امن و بیخطر یا تحمل شرایط بارگذاری اعمالی. سه شکل متفاوت از روشهای بهینه سازی وجود دارند که سرفصلهای بهینه سازی سازه ای میباشند. این روشها عبارتند از: بهینه سازی اندازه، شکل و توپولوژی. اگر طراح یا مهندس نداند که شکل یا اندازه سازه چه باید باشد، بدین ترتیب میبایست بهینه سازی توپولوژی مورد استفاده قرار گیرد.بهینه سازی توپولوژی مبتنی بر سطح تراز1 که در آن مرز ماده به صورت ضمنی بیان میشود، یکی از موثرترین روش های بهینه سازی است. روش بهینه سازی توپولوژی مبتنی بر سطح تراز که در آن تابع سطح تراز با استفاده معادله انتشار واکنش2 به روزرسانی میشود، متفاوت از روشهای مرسوم مبتنی بر سطح تراز (که از معادله همیلتون-ژاکوبی برای بهروزرسانی بهره میبرند) است.در این مقاله، کد متلب ارائه شده توسط اتوموری و همکاران [1] برای مسئله بهینه سازی توپولوژی مبتنی بر سطح تراز با به روزرسانی تابع سطح تراز از طریق معادله انتشار واکنش، بررسی و اصلاح میشود. در ابتدا نقاط ضعفهای کد موجود بیان، سپس راهکار اصلاحی بیان و در قالب دو مثال عددی نشان می دهیم که مشکل واگرایی حل در برخی مسائل برطرف میشود و در تعداد تکرار کمتر به جواب بهینه میرسیم.

بهینه سازی توپولوژی، کد متلب، معادله انتشار واکنش، روش سطح تراز