عباسعلی حاجی کریمی - استاددانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه شهید بهشتی
سیدمهدی گلستان هاشمی - عضو هیئت علمی دانشکده صنایع و مرکز خلاقیت شناسی و نواوری

مدیریت نواوری یکی از اصلی ترین جنبه های راهبردی مدیریت پویا و موفق کسب و کارها می باشد که همواره از اهمیت و ضرورت فزایندها ی برخوردار است مطالعات علمی تخصصی در حوزه مدیریت نواوری بیش از سی سال است که انجام می گیرد پژوهشگران مربوطه در بررسی سیر تحولی رویکردها و راهبردهای مدیریت نواوری پنج نسل یا دوره اصلی از مدلهای اولیه خطی و ساده تا مدلهای پیشرفته و نوین شبکه ای و پیچیده قائل می باشند براین اساس نسل اول مدیریت نواوری دهه 1950 تا اواسط دهه 1960 ، دوره مدل خطی فشار فناوری ، نسل دوم نیمه دهه 1960 تا اوایل دهه 1970 دوره مدل خطی کشش بازار، نسل سوم نیمه دهه 1970 تا اواسط دهه 1980 دوره مدل تلفیقی و تعاملی، نسل چهارم نیمه دهه 1980 تا اوایل دهه 1990 دوره مدلهای موازی، یکپارچه و تاحدی شبکه ای ، و نسل پنجم نیمه دوم دهه 1990 تاکنون دوره ای است که مدلهای پیچدیه دارای جنبه های شبکه ای، یکپارچگی ، انعطاف پذیری و سرعت نواوری را شامل می گردد از جدیدترین و جامع ترین مدلهای مربوط به این دوره که توسط نگارندگان براساس بررسی تحلیلی مبانی نظری و رویکردی تلفیقی جامع و یکپارچه کننده به سایر مدلها تبیین گردیده است مدل مدیریت نواوری جامع TIM با یک نگاه استراتژیک با لحاظ نمودن کلیه مفاهمی و مولفه های کلیدی دوران حاضر چندین جنبه جامعیت یا فراگیری برای فرایندی مدیریت نواوری شامل مواردی مانند استفاده از همه منابع داخلی و خارجی کلیه کارکنان ، مشتریان و ذینفعان به عنوان منابع نواوری، تاکید بر نواوری در همه زنجیره ارزش کلیه عوامل خلق ارزش ، توجه به انواع نواوری نواوری فناوری، نواوری فرایند، نواوری محصول و ... تاکید بر همه ابعاد نواوری کلیه جنبه های اجتماعی زیست محیطی، اخلاقی و ... در نظر گرفته شده است.

نواوری، مدیریت نواوری، مدلهای نواوری، مدیریت نواوری جامع، تعالی سازمانی