مطهره جعفری
جلیل پروین

قرآن، به عنوان کامل ترین و آخرین کتاب آسمانی، از کتاب­های آسمانی گذشته با عناوین عام و خاصی همچون کتاب، صحف، زبر، الواح، تورات، انجیل و زبور یاد می کند. در این مقاله، نسبت محتوایی کتاب های آسمانی پیشین با یکدیگر و نیز نسبت محتوایی قرآن با آن ها بررسی و تحلیل قرار شده است. از نظر محتوایی، تورات اصیل، بیش تر از سنخ احکام و اعتقادات (توحید، معاد، نبوت)، و انجیل اصلی، بیش تر از سنخ موعظه و اخلاق بوده و همین امر، سبب شده است که این دو کتاب در کنار هم، وسیله هدایت مردم معرفی شوند. اما قرآن، به عنوان کامل ترین و آخرین کتاب آسمانی، مهیمن بر کتابها آسمانی گذشته معرفی شده است. لذا، نسبت قرآن کریم با تمام کتاب های آسمانی پیشین، عموم و خصوص مطلق و نسبت دو کتاب تورات و انجیل با یکدیگر، عموم و خصوص من وجه است. درباره محتوای صحف ابراهیم(ع) و زبور داود(ع) علی الظاهر مطلبی در قرآن نیست.