آسیه نمازی - دانشجوی دکتری سلامت و رفاه اجتماعی، عضو هیات علمی گروه مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، ایران
سبحانه کوچک زاده طالمی - عضو هیات علمی، گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، ایران
سارا محجوبیان لنگرودی - دانشجوی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، ایران

مقدمه:. یکی از نیازهای روانی بشر شادی و نشاط است. افراد شادکام در شغل خود و انجام وظایف محوله موفق تر بوده و ازقدرت حل مسئله بالاتری برخوردارند. امیدواری نیز، یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر کیفیت زندگی و شادابی افراد جامعه است. وقتی امیدواری در قشر دانشجو به عنوان آینده سازان جامعه مطرح می شود، اهمیت آن دوچندان می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی وضعیت شادکامی و امیدواری در دانشجویان انجام گرفت. روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه همبستگی است که در آن 150 نفر دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی رشت به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه شادکامی آکسفورد، امیدواری میلر و مشخصات جمعیت شناختی دانشجویان بود. داده ها با نرم افزار SPSS و با استفاده از روشهای آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از نظر سطوح شادکامی و وضعیت امیدواری اکثریت افراد وضعیت خود را در سطح متوسط گزارش نمودند. میانگین نمره شادکامی در دانشجویان پرستاری و مامایی به ترتیب ) 19 / 14 ± 32 / 40 ، 86 / 9 ± 41 ( و نمره امیدواری در آنان ) 54 / 19 ± 58 / 150 ، 68 / 17 ± 50 / 148 ( به دست آمد. میانگین نمره شادکامی در دانشجویان مامایی کمی بالاتر از دانشجویان پرستاری و نمره امیدواری در دانشجویان پرستاری بالاتر بدست آمد. اگرچه این اختلاف میانگین ها از نظر آماری معنی دار نبودنتیجه گیری: فقدان شادی و نشاط در جامعه نتایج منفی بسیاری بدنبال دارد. یافته های مطالعه حاضر وضعیت اکثر دانشجویا ن را ا ز نظر شادکامی و امیدواری در سطح متوسط ارزیابی میکند که نیازمند به توجه و برنامه ریزی بیشتر جهت ارتقا وضعیت هستند.

شادکامی، امیدواری، سلامت روان، دانشجویان پرستاری و مامایی