پرویز کحال - استادیار گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی، بروجرد، ایران
مهدی نامداری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

کامپوزیت ها یا مواد مرکب از جمله مواد مهندسی و ساختمانی جدیدی هستند که در توسعه و کاربرد آنها متخصصین فراوانی از رشته های مختلف مانند متالورژی، سرامیک، پلیمر و غیره سهم بسزایی دارند. در بسیاری از سیستم های پیشرفته اگر چه اعمال نیروها و تغییر مکان های مورد نیاز با استفاده از منابع تامین انرژی موجود امکان پذیر می باشد ولی محدودیت های قابل توجهی بر اندازه و جرم قطعات به کار رفته تحمیل می شود. بنابراین نیاز به سیستم هایی که در رفتار خود دارای انعطاف پذیری بسزایی بوده و در مواقع لزوم عملکرد خود را تنظیم نمایند که کمترین اثرات جانبی را بر بخش های دیگر داشته باشند، احساس می شود. طی چهل سال گذشته، همزمان با کشف ویژگی های منحصر به فرد آلیاژهای حافظه دار، استفاده از این آلیاژ هوشمند به شکل سیم، الیاف کوتاه، نانوالیاف، لایه های نازک و غیره در سازه های مهندسی در حال گسترش است به طور کلی مواد کامپوزیتی در طول ضخامت خود، مقاومت ضعیفی در برابر بارگذاری ضربه دارند. جاسازی آلیاژهای حافظه دار درون کامپوزیت نیز رویه جدیدی می باشدکه موجب بهبود مقاومت کامپوزیت می گردد. آلیاژهای حافظه دار از طریق تغییر شکل سوپرالساتیک یا تولید تنش بازیاب، انرژی ضربه را جذب کرده موجب کاهش اثرات بار ضربه بر ساختار کامپوزیت می گردند. در این پژوهش به بررسی تاثیر آلیاژهای حافظه دار در بهبود مقاومت ورقه های کامپوزتی چند لایه پرداخته شده است . برای بررسی ضربه بر وزن کامپوزیتی لایه فلزی به تاثیر نیروی تماسی یا Contact Force حاصل از ضربه و خیز ورق در نقطه تماس مورد تحلیل قرار گرفته است. به طوری که ابتدا جهت اطمینان از درستی روابط حاصل از ضربه و خیز ورق در نقطه تماس پرداخته شده نتایج مدل که در دو مدل ورق کامپوزیت با زوایای مختلف بدون تقویت کننده آلیاژ حافظه دار نشان داده شده اند تجزیه و تحلیل اجزا محدود با استفاده از نرم افزار آباکوس انجام شده است.

رفتار دینامیکی، ورق، کامپوزیت، آلیاژ حافظه دار، تقویت کننده، تحلیل اجزا محدود