زهرا جوادی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد، ایران
حسین دائمی - استادیار و مدرس رشته حقوق خانواده و ادبیات عرب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد، ایران

زمانی که اساس خانواده به هم می ریزد و طلاق یا مرگ یکی از والدین یا هردوی آن ها باعث جدایی پدر و مادر از یکدیگرمی شود مهم ترین چالش پیش روی خانواده حضانت و سرپرستی و نگهداری فرزندان است. حضانت نوعی ولایت و سلطنتاست بر حفظ و نگهداری و تربیت کودک و مجنون زمانی که پدر و مادر کودک از هم جدا می شوند مساله حضانت واولویت هر یک از آن ها برای نگهداری و سرپرستی فرزند مطرح می شود. آراء فقها در به سزاتر بودن هر یک از پدر و مادردر سنین کودکی مختلف است. مشهور فقها برانند که مادر برای حضانت از فرزند تا دو سال و چنانچه دختر باشد تا هفتسال شایسته تر است. ظاهرا حضانت نسبت به مادر حق و نسبت به پدر حق و تکلیف است، زیرا مادر در قبول یا رد حضانت وشیردهی مخیر است، اما پدر موظف است عهده دار امور فرزند شود. با توجه به اینکه بحث حضانت و سرپرستی کودکان ازاهمیت زیادی برخوردار است لذا موضوع پژوهش، بررسی راهکارها و چالش های حقوقی و اجتماعی احراز صلاحیتاخلاقی و مالی زوجین در امر حضانت بوده که به صورت توصیفی انجام گردید. نتایج پژوهش خاطر نشان ساخت کهعمده ترین کاستى ها و اشکالات در حوزه قوانین مربوط به حضانت شامل: 1-عدم تعریف روشنى از حضانت ، 2- عدم ذکر برخى از موانع حضانت مورد اتفاق در فقه امامیه همچون کفر، 3-عدم تصریح در مورد موانع حق حضانت پدر، 4-سکوت در مورد لزوم مباشرت در حضانت و عدم آن، 5-عدم تعرض نسبت به اجرت حضانت، 6-عدم اتخاذ موضع درمورد پایان مدت حضانت، می باشد که برطرف کردن این ایرادات نیازمند بررسی همه جانبه و شفاف سازی قانونی می باشد.

حضانت، صلاحیت، طلاق، تعلیم و تربیت، سرپرستی