کیمیا حکیمی - دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ایوان کی
کامران رضائی زاده مهابادی - مدرس گروه معماری و شهرسازی، دانشکده عمران و معماری دانشگاه ایوان کی

ارتقای راندمان انرژی در بخش مسکونی مناطق شهری، در آینده نزدیک به بخش مهمی در دستیابی به توسعه پایدار تبدیلمی شود. از جمله راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار، کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای به منظور کاهش اثراتتغییر آب و هوای جهانی به یک ضرورت جهانی تبدیل شده . اماکن مسکونی در ایر ان 40 درصد از مصرف انرژی در کشور را بهخود اختصاص داده اند. انرژی نهفته از جمله پارامترهای ا صلی در ارزیابی عملکرد زیست محیطی ساختمان ها است و ارتقاءراندمان انرژی در بخش مسکونی مناطق شهری به بخش مهمی در دستیابی به توسعه پایدار تبدیل شده است. پژوهش حاضرتلاش برای ارائه راه حلی جهت بهینه سازی میزان مصرف انرژی در خانه های مسکونی همچنین با هدف اصلی بررسی پایداریالگوهای مسکن از منظر انرژی نهفته صورت گرفته است. بدین منظور الگوهای مسکن به هفت دسته کلی حیاط مرکزی، بافتفرسوده، ویلایی، یک، دو و سه طبقه و آپارتمانی ت قسیم بندی شده اند. به منظور محاسبه انرژی نهفته ابتدا انرژی ساختمان هابر اساس نوع سازه و با کمک تحل یل واریانس محاسبه شدند. نتایج مطالعه در این زمینه نشان می دهد ساختمان های مسکو نیبا سازه آجر و چوب کمترین میزان م صرف سرانه انرژی نهفته را به خود اختصاص می دهند و پس از آن به ترتیب خانه های باسازه اسکلت بتنی آجر سفالی، اسکلت فلزی آجر سفالی، اسکلت بتنی آجر سفالی، آجر و آهن تیرچه بلوک بتنی قرار دارند ودر آخر اسکلت فلزی آجری بیشترین میزان سرانه مصرف انرژی انرژی نهفته را دارا می باشد.

معماری، انرژی نهفته، الگوی مسکن، توسعه پایدار، مصرف انرژی