آرش کاکاوند - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
محمد دیده بان - استادیارگروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپوردزفول، دزفول، ایران
پیمان حسنی ابهریان - استادیارگروه توانبخشی شناختی، پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران

با توجه به تاثیرات شگرفی که علوم شناختی در حوزه های گوناگون در چند دهه اخیر داشته است، زمینه به کارگیریعلوم مغز و اعصاب به عنوان یکی از مهمترین زیرشاخه های علوم شناختی در حوزه معماری فراهم شده است. محیط بر درکو رفتار انسان تاثیر میگذارد و این تاثیرات با استفاده از انتقال داده ها از سیستم بینایی به مغز و پردازش اطلاعات در مغزصورت می گیرد. بی شک دنیای امروز و دیدگاه های معماری در سال های اخیر دچار تغییرات بسیاری شده اند که بخش هاییاز آن مربوط به پیشرفت آدمی در شناخت علوم اعصاب و رابطه آن با معماری می باشد. مبحثی که بخش اعظم آینده تفکراتمعماری را در دستان خود خواهد گرفت. امروزه سطح جدیدی از دانش بین رشته ای می تواند با استفاده از ابزارهای پیشرفتهدر علم عصب شناسی مورد استفاده قرار گیرد تا، فهم اینکه مغز چگونه معماری را درک می کند و به محیط واکنش نشانمی دهد را دریابد. درک پاسخ انسان به فضاهای طراحی ساختمان و نوع تاثیر این فضاها بر احساسات و عواطف آدمی، زبانمشترکی بین معماران، روانشناسان و کاربران فضاهای معماری ایجاد می کند که به بهبود بخشیدن سطح کیفی فضاهایمعماری منجر خواهد شد. هدف از این نوشتار بیان چگونگی استفاده از علوم شناختی در طراحی معماری می باشد. روشمورداستفاده بر حسب هدف، روش تحقیق کاربردی و شیوه مطالعه بر حسب روش و ماهیت، توصیفی – تحلیلی می باشد.نتایج نشان میدهد که با استفاده از علوم مغز و اعصاب و بررسی اثرات مولفه های مورد نظر طراحی معماری به وسیلهتجهیزات می توان از علوم شناختی در معماری بهره جست.

معماری، علوم شناختی، علوم مغز و اعصاب، طراحی معماری