احمد توکلی - عضو هیات علمی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد
زهرا حسین نژاد - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد
راضیه میرنژاد - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد

سازمانها باید مقاومت و انعطاف پذیری لازم را ایجاد کنند تا بتوانند با بروز اختلال یا وقایع غیر روتین در زنجیره تامین خود مقابله کنند. با توجه به اینکه تبیین تعاریف انعطاف پذیری زنجیره تامین ( SCRes ) نیاز به یادگیری دارد، درک کمی از چگونگی دقیق سازگار کردن روال روتین سازمان ها به این انعطاف پذیری وجود دارد. هدف از این مطالعه برطرف کردن این شکاف است. ( آموزش ایجاد انعطاف پذیری در زنجیره تامین). مقاله حاضر یک مطالعه کیفی عمیق و مبتنی بر مصاحبه در شرکت های شهرک صنعتی می باشد. که از روش متن کاوی برای احصا اطلاعات و دسته بندی و پردازش آنها استفاده می گردد. پیامدهای عملی این مطالعه می تواند نشان دهد که چگونه ممکن است تاثیر اختلال در زنجیره تامین با یادگیری مستقیم و غیر مستقیم در هر سه مرحله اختلال کاهش یابد و سازمان ها با آگاهی از پیشینه های یادگیری غیر مستقیم، آگاهانه تر می توانند روال خود را تطبیق دهند. همچنین این مطالعه بینش های جدیدی در مورد چگونگی یادگیری به طور مستقیم و غیرمستقیم به تکامل روال های عملیاتی که به یک سازمان و زنجیره های تامین آن کمک می کند تا با این اختلال ها مواجهشود، ایجاد می کند. در نهایت مکانیسم های یادگیری خاصی برای ایجاد دانش و انتقال دانش و پیشینه های آنها برای ساخت SCRes را نشان خواهیم داد.

انعطاف پذیری زنجیره تامین ، مکانیسم یادگیری ، روال