مریم جعفری - کارشناسی ارشد مشاوره شغلی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان
محمدرضا عابدی - استاد تمام گروه مشاوره شغلی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان
فاطمه سمیعی - استادیار گروه مشاوره شغلی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تفاوت اشتغال پذیری در بین زنان و مردان دارای تجربه بیکاریکوتاه مدت و بلندمدت طراح یشده است. پژوهش حاضر به صورت مقطعی بر روی 437 نفر از جوانانبیکار (20 - 39 سال) شهر اصفهان و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. با استفاده از یکپرسش نامه شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه اشتغال پذیری با 5 زیر مقیاس (آموزش توسعهمسیر شغلی، تجربه کار و زندگی، مهارت های حل مسئله، هوش هیجانی و خود مدیریتی،عملکردتحصیلی و مهارت های مطالعه) اطلاعات جمع آوری و برای تحلیل آماری داده ها از روش تحلیل واریانسدوراهه و از نرم افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج نشان داد که اشتغال پذیری، آموزش توسعه مسیرشغلی، تجربه کار و زندگی و حل مسئله در بین افراد دارای تجربه بیکاری بلندمدت و کوتاه مدت تفاوتمعنادار دارد. همچنین تفاوت معنادار اشتغال پذیری زنان تنها در بعد تجربه کار و زندگی کمتر از مردانو در عملکرد تحصیلی و مهارت های مطالعه بیشتر از مردان بود (p< 0/05). با توجه به نتایج پژوهشپیشنهاد می شود، با ارائه تمهیدات مناسب، از شکل گیری بیکاری بلندمدت به عنوان یک سد مهم بر سرراه اشتغال پیشگیری شود.

بیکاری بلندمدت، اشتغال پذیری، جنسیت