محمدمحسن توفیق - استاد بخش مهندسی عمران،دانشگاه شهید باهنر کرمان
وحید توفیق - دانشیار دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری،دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته،کرمان،ایران
امیررضا مقتنی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک،بخش مهندسی عمران،دانشگاه شهید باهنر کرمان

خاک در مقابل فشار عملکرد مناسبی دارد ولی در مقابل کشش عملکرد ضعیفی دارد .انواع مختلف ژئوسنتتیک ها مانندژئوتکستایل، برای برطرف کردن این نقیصه و افزایش مقاومت کششی به خاک افزوده می شود.در این رساله سعی شده است،مسیری در جهت شناخت بیشتر عملکرد کامپوزیت های پلیمری در زیر پی فراهم آید.با استفاده از نرم افزار PLAXIS 3D2013 در ابتدا مقدار نشست را با مقدار آزمایشگاهی کنترل کرده و بااضافه کردن لایه دیگر از الیاف کربنی آغشته به رزین وطول های متفاوت، مجدد نشست حاصل را با 45 مدل ثبت کرده حال در ادامه با استفاده از روش هوش مصنوعی GA بهترینحالت چیدمان مسلح کننده ها مورد بررسی قرارمی گیرد.با استفاده از الیاف های کربنی خشک و الیاف های کربنی آغشته به رزین و اپوکسی، که مقدارمساحت آن به مراتب کمتر از مقدارمساحت ژئوتکستایل ها می باشد، براساس نتایج به دست آمده با یکدیگربهترین چیدمان کامپوزیت های پلیمری برای یک پیمربعی واقع بر خاک ماسه ای زمانی رخ می دهد که الیاف کربنی آغشته به رزین در عمق موثر دوم 0/88 برابر عرض پی قرار گرفته باشدو فاصله اولین لایه مسلح کننده از کف پی در 0/375 برابر عرض پی باشد.این عامل می تواند در سرعت اجرای کار، صرفه جویی در هزینه های مربوط به مصالح و ماشین آلات و نیروی کار در پروژه هاموثر باشد و ارجحیت استفاده از الیاف های کربنی و مصالح نوین را برای تقویت و تسلیح خاک بیان کند.

کامپوزیت های پلیمری، نشست، روش های هوش مصنوعی