میثم یوسفیان جزی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده مهندسی عمران، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، اصفهان، ایران
عرفان جابرزاده - استادیار مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، اصفهان، ایران

هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر نسبت عمق تیر در رفتار سازهای اتصالات مرکب تقویت شده با سخت کننده هایحلقه ای خارجی که در آن تیرهای با عمق نامساوی به ستون فولادی پر شده با بتن وصل شده اند، می باشد. در این تحقیقابتدا به صحت سنجی مدل در نرم افزار اجزاءمحدود ABAQUS پرداخته شده است. اختلاف ناچیز نتایج مدل اجزاء محدودو نتایج آزمایشگاهی و تطابق قابل قبول بین تغییر شکل کل پانل بدست آمده از مدل اجزاء محدود و نتایج تست هایآزمایشگاهی، توانایی و دقت مدل اجزاء محدود در پیش بینی ظرفیت خمشی و برشی اتصال را نشان می دهد. مقایسه مقادیرنیروی برشی پانل برای مدل های مختلف با کاهش در نسبت ارتفاع تیر نشان داد که با کاهش این پارامتر، میزان ظرفیتبرشی اتصال کاهش یافته و مقدار دوران نهایی اتصال نیز کاهش می یابد. با افزایش نسبت عمق تیر از 33 / 0 به 5 / 0 ، 75 / 0 و1، میزان ظرفیت برشی اتصال به ترتیب 71 / 22 ،% 26 / 9 % و 74 / 5 %، افزایش مییابد. با کاهش نسبت عمق تیر از 1 به 75 / 0 ،تغییرات بسیار ناچیزی یعنی 84 / 0 % در میزان ظرفیت خمشی اتصال در سمت تیر 1 رخ می دهد. اما با کاهش نسبت عمقتیر به 5 / 0 و 33 / 0، مقدار لنگر خمشی تیر 1 به میزان 35 / 9 % و 36 / 11 % افزایش می یابد. کاهش در نسبت عمق تیر، باعثکاهش قابل توجهی در میزان لنگر خمشی در تیر 2 شده است.

اتصالات تیر به ستون، اتصالات مرکب با تیرهای با عمق نامساوی، مدلسازی اجزاء محدود، بارگذاری رفت و برگشتی، ظرفیت برشی، ظرفیت خمشی