فرزان براتی - دانشیار مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران
امین خدابنده لو - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران

یکی از روش های مهم اتصال قطعات در صنعت برای اتصال دایمی استقاده از فرآیند جوشکاری می باشد. صرفه اقتصادی این اتصالات در مقایسه با دیگر اتصالات به لحاظ طول عمر بیشتر و نیز اطمینان خاطری که به دلیل استفاده از مواد مشابه با ماده اصلی ایجاد می کند، برخی از دلایل ارجحیت این فرآیند است . یکی از نتایج غیردلخواه فرآیند جوشکاری، وجود تنش پسماند می باشد. تنش پسماند تنشی است که بر اثر انجام عملیات خاص نظیر جوشکاری در جسم باقی می ماند و در حالی که جسم تحت هیچ بارگذاری خارجی نیست نیز وجود دارد، که این تنش از این جهت دارای اهمیت است که وقتی جسم تحت تنش خارجی قرار می گیرد، این تنش خارجی به تنش پسماند موجود افزوده می شود. پس اگر در منطقه ای تنش پسماند کششی داشته باشیم و بارگذاری ما نیز تنش کششی باشد سطح تنش در آن منطقه بالاتر از آنچه که تنها با لحاظ تنش کششی خارجی بدست می آید خواهد بود. لذا در صورتی که تنش کششی پسماند داخلی را در نظر نگیریم و قطعه را تنها براساس تنش اعمالی خارجی طراحی میکنیم ممکن است در اثر تنش های پسماند خارجی تنش در قطعه از حد تسلیم آن بالاتر رفته و باعث شکست آن گردد. روش های گوناگونی برای اندازه گیری تنش پسماند وجود دارد از جمله سنسور تنش یا استفاده از اشعه، که هر کدام از آنها دارای محدودیت یا عیوبی می باشند. در این مقاله سعی شده است که یک روش جدید تحت عنوان روش حفرهارایه شود و درباره ی نحوه ی کار آن و مزایای آن صحبت شده است

تنش پسماند، اتصال، جوشکاری، روش حفره