حامد خیراندیش - دانشجوی دکتری مهندسی منابع طبیعی دانشگاه سمنان
احمد صادقی پور - استادیار گروه بیابنزدایی دانشگاه سمنان
حنانه محمدی کنگرانی - دانشیار گروه پژوهشی،دانشگاه هرمزگان

امروزه حوزه ابخیز به عنوان واحد اصلی برای کلیه برنامه ریزی توسعه ای شناخته شده است. لذا هرگونه برنامه ریزی بدون در نظر گرفتن محدودیت ها و امکانات وخارج از چهارچوب حوزه آبخیز نمی تواند سرانجام مطلوبی داشته باشد. یکی از بوم سازگان اصلی موجود در حوزه های آبخیز که هم به شدت از اجرای طرح های توسعه متاثر شده و هم میتواند آنها رامتاثر سازد محیط های بوم سازگان آبی است. هدف از این تحقیق تعیین ارزیابی و اندازه گجیری پایداری بوم سازگان آبی حوزه آبخیز با استفاده از دستورالعمل پایش وارزشیابی طرح های مدیریت منابع طبیعی و ابخیزداری با رویکرد اکوسیستمی می باشد. در حالت کلی برای بوم سازگان آبی با توجه به شاخص های پایداری کیفیت آب که شامل متغرهای اکسیژن محلول در آب BOD، هدایت الکتریکی EC، مواد جامد محلول در آب TDS، اسیدیته PH، نسبت جذب سدیم SAR، یون های کلر C1- سدیم، Na+ و سولفات So4- شاخص های بوم سازگان آبی حوزه آبخیز بختگان مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل از استانداردسازی پارامترهای مقدار نهایی برای بوم سازگان آب حوزه بختگان عدد 3/01 به دست آمده که از نظر کیفیت بوم سازگان آب در وضعیت خیلی ضعیف قرار گرفته است.

ارزیابی پایداری، بوم سازگان، توسعه پایدار، حوزه ابخیز بختگان