سعید سلامتی نژاد
امیرحسین زندی

هویت همه ی ویژگی هایی است که هر موجودی را از دیگری متمایز می سازد. زمانی که فرد نتواند میان خود و دیگرانتفاوت یابی کند دچار اختلال در سیستم شناختی خود می شود. مولفه هایی که هویت را می سازند از خصوصیات ظاهری تااشکال اندیشه و تجربیات زیسته، به طور کلی جهان وسیعی را شامل می شوند. محیط زندگی و رابطه ی متقابلی که میانانسان و فضا وجود دارد مسئله ی مهمی در این رابطه است. از آن جا که اکثر جمعیت های انسانی امروزه در شهر ها ساکنهستند؛ پرداختن به هویت شهری بسیار حائز اهمیت است. بافت های مرکزی از جمله عرصه هایی هستند که به شدت ازشهرنشینی شتابان متاثر گردیده و در این روند تحولات ساختاری و عملکردی و اجتماعی زیادی پذیرفته اند. در محلات قدیمیروابط اجتماعی پایداری، قابل مشاهده است که امروزه به سادگی در حال نابودی است. به همراه طبقاتی شدن بخش ها و نواحیمسکونی شهر نوعی مهاجرت درون شهری و اجباری را به وجود آوردکه سبب مهاجرت افراد بومی و ساکن این محله به نواحیدیگر شهر گردید و به دنبال آن جمعیت غیر بومی و مهاجری که هیچ گونه احساس تعلق خاطری به آن نداشتند جایگزینساکنان اصلی گردیده اند. این مقاله بر آن است تا نقش هویت شهری در فضاهای مرکزی شهر همدان را از ابعاد گوناگونبررسی نماید. روش تحقیق پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. ابزار جمع اوری داده ها، برداشت میدانی و کتابخانه ای می باشد. باتوجه به تغییرات ایجاد شده در بافت مرکزی شهری همدان باید به دنبال راهکار مناسبی در جهت حفظ و تداوم روابطاجتماعی بوده تا موجبات زندگی سالم و صحیح افراد در کنار یکدیگر را فراهم آورد و نتیجتا سطح کیفی زندگی آنها را بالا بردهو سبب ساز تعاملات و مشارکت های هر چه بیشتر افراد ان محله باشد.

مفهوم هویت، معماری، شهرسازی، شهر همدان