بررسی و آسیب شناسی مدیریت کیفیت در ساخت و سازهای شهری (نمونه موردی شهر همدان)

به نظر می رسد یکی از مشکلات سازمان نظام مهندسی این است که این رشته ها دارای تعامل مناسبی با یکدیگر نمی باشندو همدیگر را خوب درک نمی کنند هر چند که به نظر می رسد یک تعاملی بین چهار رشته عمران، معماری، تاسیساتمکانیکی و تاسیسات برقی وجود دارد، و سه رشته شهرسازی، نقشه برداری و ترافیک تا به امروز کمتر در حوزه ساختسازهای شهری دخالت داده شده اند. این در حالی است که سه رشته دیگر و بخصوص شهرسازی تعیین کننده تمامی شرایطپایه برای شکل گیری همه فعالیت ها است. از جمله آن می توان به تعیین کاربری اراضی و تدوین ضوابط و مقررات ساختمانو شهرسازی اشاره نمود که این ها پایه و اساس ساخت و سازهای شهری توسط مهندسین را تشکیل می دهند. این امر بیانگرجایگاه شهرسازی در بین رشته های هفت گانه می باشد. شهرسازی از طریق طرح های توسعه شهری مانند طرحهای جامع وتفصیلی و هادی وارد عرصه ساخت و سازهای شهری می شود. نظام ساخت و ساز شهری ضابطه احداث ساختمان ها در محدودههای شهری است که در زمین هایی با مالکیت اشخاص و سرمایه های خصوصی با مجوز شهرداری احداث می گردند. ضوابطنظام ساخت و ساز شهری توسط دو مرجع وزارت راه و شهرسازی و شهرداری تعیین می شوند. با کنترل و نظارت بر ساخت وسازهای شهری علاوه بر آنکه کیفیت ساخت و سازهای شهری به منظور تامین سرپناهی مناسب و ایمن برای مردم افزایش مییابد، موجبات حفظ سرمایه ها و منابع محدود ملی در این بخش نیز پدید می آید. به خلاف پیشرفت هایی که درپروژه هایعمرانی دولتی حاصل شده، که نشان از وجود توان بالای مهندسی در کشور دارد، در ساخت و سازشهری مجموعه عوامل موثرمنجر به احداث ساختمان هایی با کیفیت نگردیده است. در این تحقیق بر اساس فرآیندهای مدیریت کیفیت، مجموعه عوامل ومستندات موجود در نظام ساخت و ساز شهری طبقه بندی شده و با مطالعات میدانی و نظر کاوی خبرگان، عوامل کاهشکیفیت ساختمان های شهری شهر همدان شناسایی گردد.