سکینه مطیرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت وارتقاء سلامت وکارشناس امور فرهنگی، معاونت فرهنگی دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
آسیه محمدی - کارشناس بهداشت خانواده،شبکه بهداشت ودرمان شهرستان دشتی،دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

دیابت یک مشکل بهداشتی مهم و پر هزینه است که تقریبا0 تمام گروه های سنی را در تمام کشورها تحت تاثیر قرارمی دهد. افزایش شیوع دیابت ناشی از تغییرات مستمر درسبک زندگی از قبیل رژیم غذایی نامناسب، عدم فعالیت فیزیکی و چاقی است که اغلب با شهرنشینی، مکانیزه شدن و صنعتی شدن ارتباط دارد و هزینه های زیادی هم برای مبتلایان به بیماری و هم برای سیستم مراقبت های بهداشتی درمانی توسط این بیماری تحمیل میشود. هدف ازانجام این مطالعه بررسی وضعیت تحرک و فعایت بدنی در افرادمبتلا به دیابت می باشد.مطالعه حاضر با مروری برمطالعات برگرفته از سایتهای معتبرعلمیsid،pubmed و سایر سایتها نوع2 باجستجوی کلمات مرتبط گردآوری شده است. زندگی بدون تحرک یکی از مهم ترین عوامل خطر بالقوه برای بسیاری از بیماریها و اختلالات است.کمبود فعالیت فیزیکی چهارمین علت مرگ و میر ناشی از بیماریهای مزمن است.طبق نتایج مطالعات 59/7 درصد مبتلایان به دیابت نوع 2 دارای اضافه وزن و 18/9 درصد نیز چاق بودند.نتایج نشان می دهد % 90 از زنان دیابتی ایرانی در اوقات بیکاری بی تحرک هستندو میزان دقایق صرف شده جهت فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت و فعالیت شغلی به طور معنی داری کمتر از زنان آمریکایی می باشد ( P<0/001 و .(P<0/ 0001همچنین%99/3 از فعالیت خانه داری زنان دیابتی از نوع سبک و خیلی سبک می باشد.اکثر مطالعات انجام یافته نشان می دهد که تنها راه کنترل بیماری دیابت نوع 2 و پیشگیری از عوارض ناتوان کننده آن، انجام مستمر رفتارهای خود مراقبتی است .رفتار فعالیت بدنی از جمله روش های غیردارویی موثر بر دیابت بوده و به دلیل آثار مثبت بهداشتی آن در بیماران دیابتی، امروزه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. لذا به نظر می رسد باید در جهت آموزش افراد دیابتی به انجام ورزش و افزایش فعالیت فیزیکی بویژه در اوقات بیکاری برنامه ریزی مناسبی را اتخاذ نمود.

دیابت، فعالیت بدنی، زنان