سید ساعی حاجی میرسعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران
جوان شیر رنجبر - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد ، قاضی دادگستری

کودکان با توجه به شرایط روحی و جسمی خاص خود ، همواره یکی از گروه های حساس و آسیب پذیر بوده اند و همین امر موجب شده بیش از سایر گروه های سنی در معرض هجمه ی جرایم و بد رفتاری های گوناگون قرار گیرند .یکی از مصادیق این سوء رفتار ها علیه کودکان که در ایران و سایر کشور ها به وفور رخ می دهد ، کودک آزاری می باشد . آزار کودکان از سوی خانواده یا سایر افراد قابل ارتکاب است و در اشکال مختلف آزار جسمی ، روحی ، جنسی ، عاطفی و بی توجهی نمود پیدا خواهد کرد . قبیح بودن این قبیل اقدامات علیه کودکان از یک طرف و تاثیرات سوئی که آزار های وارده نسبت به کودک بر آینده ی او و جامعه می گذارد از سوی دیگر، باعث شده در ده ه های اخیر دولت ها و سازمان های بین المللی به منظور مقابله با کودک آزاری بطور جدی تری در راستای اتخاذ تدابیر و وضع مقرراتی ملی و بین المللی که حمایت گر و تضمین کننده ی حقوق کودکان باشد، اقدام کنند. این مقررات وضع شده از سوی کشور ها در برخی جنبه ها مشترک و در برخی جنبه های دیگر تفاوت هایی دارند ، بدین ترتیب در این مقاله که به شیوه توصیفی تنظیم گردیده سعی برآن شده با استفاده از روش مطالعه اسنادی و کتابخانه ای به مقایسه قوانین موضوعه ایران و ایالت کوئینزلند کشور فدرال استرالیا در این زمینه پرداخته شود و هدف این است که ضمن آشنایی با مفهوم کودک آزاری و گونه های آن ، به تفاوت های کمی و کیفی این دو نظام حقوقی در رابطه با پدیده کودک آزاری پی برده شود.

کودک آزاری ، حقوق کودک ، ایران ،کوئینزلند، استرالیا