جایگاه امر به معروف و نهی از منکر در پیدایش برخی جنبش های شیعی در عراق عصر اموی
عنوان مقاله: جایگاه امر به معروف و نهی از منکر در پیدایش برخی جنبش های شیعی در عراق عصر اموی
شناسه ملی مقاله: PSTCONF04_016
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی علوم سیاسی، روابط بین الملل و تحول در سال 1399
شناسه ملی مقاله: PSTCONF04_016
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی علوم سیاسی، روابط بین الملل و تحول در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
حیدر بابانسب - استادیار و عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند و رباط کریم
مرضیه شیردل - دانشجوی دکتری مدرسی معارف گرایش تاریخ وتمدن اسلامی
خلاصه مقاله:
حیدر بابانسب - استادیار و عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند و رباط کریم
مرضیه شیردل - دانشجوی دکتری مدرسی معارف گرایش تاریخ وتمدن اسلامی
پس از واقعه کربلا دو نوع مبارزه علیه حاکمان وقت صورت گرفت؛ یکی مبارزه منفی از سوی ائمه اطهار (ع) که وظیفه اصلیخود را احیای هویت دینی و زدودن بدعت ها از دین می دانستند. و در کنار آن، و دیگری مبارزه مسلحانه و قیام به سیف که عده ایاز شیعیان، آن را وظیفه خود دانستند و جنبش هایی چون قیام توابین، قیام مختار و قیام زید را پدید آوردند. دراین جنبش هاعواملی همچون مبارزه با ظلم خلفا، اجرای عدالت وبازگشت به کتاب و سنت و رضایت اهل بیت (ع) محور دعوت مردم بوده است.در این مقاله با ارائه شواهد تاریخی و روایی به جایگاه و تاثیر امر به معروف و نهی از منکر در این جنبش ها پرداخته شده است.
کلمات کلیدی: امربه معروف، نهی از منکر، زید بن علی، توابین، مختار ثقفی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1041532/