رضا فراشبندی - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
زینب حبیبی دهنه سیری - کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
آرزو چاه شوری - کارشناس ارشد گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
حسین روزبهانی - کارشناس ارشد گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

هدف از انجام این مقاله، نقش و جایگاه درمان خوددلگرم سازی در خانواده ها می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و بهروش توصیفی و تحلیلی به نگارش درآمده است. در ابتدا مفهوم آموزش دلگرم سازی، اهمیت و جایگاه دلگرم سازی، نقش وجایگاه دلگرم سازی در خانواده ها، رفتارهای دلگرم زدا در خانواده ، اصول دلگرم سازی، مهارت ها و عناصر دلگرمی، کاربرددلگرمی، شروط اصلی دلگرمی، ویژگی افراد دلگرم و نظریات پیرامون دلگرم سازی مورد بحث قرار گرفت. دلگرم سازی دربرگیرنده تمام رفتارهایی است که باعث می شود افراد احساس خوشایندی داشته باشند، در زندگی به نحو موثرتری عمل کردهو برای حل مشکلاتشان هوشمندانه تر برنامه ریزی کنند. همچنین دلگرم سازی باعث افزایش اطمینان به خود در افرادمی گردد و تمایل آنها برای مشارکت در بهزیستی خود، دیگران و جامعه را افزایش می دهد. دلگرم سازی از طریق خانواده،دوستان و جامعه شجاعت فرد را تقویت می کند بنابراین، با توجه به مطالب ارائه شده، نقش و جایگاه درمانخوددلگرم سازی در خانواده ها می تواند نقش موثر و بسزایی در بین افراد داشته باشد که در این مقاله به بررسی ابعاد آنپرداخته شد.

درمان خوددلگرم سازی، خانواده