بررسی زبان شناختی روش کاربست ترادف در قرآن (با محوریت آراء علامه طباطبایی)
عنوان مقاله: بررسی زبان شناختی روش کاربست ترادف در قرآن (با محوریت آراء علامه طباطبایی)
شناسه ملی مقاله: JR_PAQ-7-2_001
منتشر شده در شماره 2 دوره 7 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_PAQ-7-2_001
منتشر شده در شماره 2 دوره 7 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابراهیم ابراهیمی - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه اراک
علیرضا طبیبی - استادیار گروه الهیات دانشگاه اراک
فاطمه دست رنج - استادیار گروه الهیات دانشکده ادبیات دانشگاه اراک
ملیحه رمضانی - دانشجو دکترا الهیات اراک
خلاصه مقاله:
ابراهیم ابراهیمی - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه اراک
علیرضا طبیبی - استادیار گروه الهیات دانشگاه اراک
فاطمه دست رنج - استادیار گروه الهیات دانشکده ادبیات دانشگاه اراک
ملیحه رمضانی - دانشجو دکترا الهیات اراک
ترادف از جمله روابط مفهومی است که مورد توجه اصولیون، عالمان علوم قرآنی و نیز زبانشناسان قرار گرفته است. شناخت روشهای کاربست ترادف در تعامل با نوع همپوشانی واژگان و ترسیم میدان معناشناسی واژگان مترادف و بررسی تمایزات و فروق آن، برای فهم صحیح معانی آیات، ضرورت بسیار دارد؛ لذا سوال اصلی این پژوهش، آن است که روش کاربست ترادف در قرآن به لحاظ زبانشناختی چه صورتهایی دارد بررسی روش کاربست ترادف در قرآن با روش تحلیلی و رویکرد معناشناسی، بیانگر آن است که عنایت به وحدت سیاق و پذیرش فرق بین اصل معنایی واژگان، حاکی از وجود نوعی ترادف نسبی در قرآن است که علامه از آن با عنوان کالمترادف یا شبه ترادف یاد میکند؛ بنابراین ترادف به معنای انطباق در هسته اصلی معناشناختی با وجود تفاوت در جنبههای عاطفی، در واژگان متقابل در وسعت معنا و شمول معنایی در جانشین سازی و تفاوت در همنشینها امری محقق و واقع است اما به معنای جایگزینی دقیق واژهها نیست؛ بنابراین با تبیین روابط مفهومی در سطح واژه و با تفکیک بین هممعنایی مطلق و نسبی، وجود هممعنایی مطلق پذیرفته نیست.
کلمات کلیدی: قرآن, رویکرد زبانشناختی, ترادف, روابط مفهومی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1043523/