اسمعیل شریفی پور چوکامی
ایوب احمدی موسی آباد

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر کنترل رفتاری ادراک شده، نوآوری و هنجارهای ذهنی بر میل به استفاده از نرم افزارهای یادگیری همراه با میانجی گری نگرش به یادگیری همراه و تعدیلگری خودکارآمدی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 375 نفر انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های استاندارد کنترل رفتاری، هنجارهای ذهنی، نگرش به یادگیری همراه، خودکارآمدی و نوآوری استفاده شد و داده های جمع آوری شده در نرم افزار Amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج مدل معادلات ساختاری پژوهش نشان داد، کنترل رفتاری ادراک شده بر نگرش به یادگیری همراه تاثیر دارد. همچنین نوآوری بر نگرش به یادگیری همراه تاثیر دارد و هنجارهای ذهنی بر نگرش به یادگیری همراه تاثیر گذار است. از طرفی نگرش به یادگیری همراه بر قصد استفاده از نرم افزارهای یادگیری همراه تاثیر دارد. در ادامه نتایج بیانگر این بودند که نوآوری، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری ادراک شده با تاثیرگذاری مستقیم بر نگرش به یادگیری همراه تاثیر غیرمستقیمی بر قصد استفاده از نرم افزارهای یادگیری همراه دارند.این مدل نیز نشان داد که متغیر تعدیلگر خودکارآمدی قدرت پیش بینی مدل اصلی (رابطه بین نگرش به یادگیری همراه و قصد استفاده از نرم افزارهای یادگیری همراه) را 2 درصد افزایش داده است

کنترل رفتاری ادراک شده، نوآوری، هنجارهای ذهنی، نرم افزارهای یادگیری، نگرش به یادگیری همراه، خودکارآمدی