مجید صدوقی - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
فاطمه کوهستانی فردوئی - دانش اموخته کارشناسی روانشناسی تربیتی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

فرسودگی تحصیلی نامطلوب متعددی برای یادگیری و عملکرد دانشجویان در محیط آموزشی و حتی سایر موقعیت های زندگی دانشجویان به همراه دارد. از این رو شناسایی عوامل زمینه ساز آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اهمال کاری تحصیلی و سازگاری با دانشگاه با فرسودگی تحصیلی انجام گرفته است. به این منظور تعداد 253 نفر دانشجو (75 پسر و 178 دختر) رشته های تحصیلی مختلف دانشگاه کاشان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (متناسب با جنسیت) انتخاب و به پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش- فرم دانشجویان، مقیاس اهمال کاری سولومون و رائبلوم و پرسشنامه سازگاری دانشجویان با دانشگاه (SACQ) پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد به ترتیب، اهمال کاری به طور مستقیم (β=0/33 ،t=5/68 ،P<0/001) و سازگاری با دانشگاه به طور معکوس (β=0/22 ،t=3/92 ،P=0/001) به شکل معناداری قادرند فرسودگی تحصیلی را پیش بینی و رویهمرفته 16 درصد از فرسودگی تحصیلی را تبیین کنند. نتایج تلویحا نشان می دهد با تدوین برنامه های آموزشی در جهت افزایش سازگاری با دانشگاه و کاهش اهمال کاری دانشجویان می توان فرسودگی تحصیلی دانشجویان را کاهش داد.

اهمال کاری، سازگاری با دانشگاه، فرسودگی تحصیلی، دانشجویان