حسین رضاعباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده فنی،
محمد بازدار - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده فنی،
ایوب حلوایی - دانشیار دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده فنی، دانشگاه تهران

در این تحقیق هدف ریخته گری دوفلزی چدن خاکستری فسفردار- چدن داکتیل از طریق دومرحله بارریزی و بررسی فصل مشترک آن از جنبه های متالورژیکی می باشد. نتایج حاصل نشان داد که برای ایجاد پیوند متالورژیکی کامل بین دو چدن در دوفلزی ، دمای مرکز چدن خاکستری موقع ریختن مذاب چدن داکتیل باید نزدیک یا بیشتر از دمای یوتکتیک چدن خاکستری باشد . در این صورت یک آلیاژ جدید در اثر مخلوط شدن چدن خاکستری با مذاب چدن داکتیل ایجاد خواهد شد که دارای ساختاری متفاوت از هر دو چدن اولیه خواهد بود . تغییر نوع گرافیت در منطقه پیوندی بصورت تدریجی بوده و بترتیب از گرافیتهای ورقه ای درشت قسمت خاکستری به گرافیتهای ریز ، رزتی شکل ، کرمی شکل و در نهایت به صورت کروی در قسمت داکتیل در می آید . ریزساختار نیز بصورت تدریجی از پرلیت - یوتکتیک فسفید در قسمت چدن خاکستری به فریت ( که گرافیتهای تقریبا کرمی شکل در داخل آن پخش شده اند ) - پرلیت بدون یوتکتیک فسفید ، پرلیت - یوتکتیک فسفید ، پرلیت-فریت-یوتکتیک فسفید(چشم گاوی- استدیت) و در نهایت پرلیت- فریت(چشم گاوی) در قسمت چدن داکتیل می باشد.

دوفلزی، دومرحله بارریزی