نادر خواجه احمد عطاری

استفاده از ابزارهای کنترل سازه که در رده‌های ابزارهای کنترل فعال، نیمه فعال و غیرفعال طبقه‌بندی می‌شوند، در سازه‌هایی که دارای اهداف بهسازی سخت‌گیرانه هستند توصیه می‌شود. انتخاب این ابزارها، از جمله سیستم‌های استهلاک انرژی باید بر اساس هدف بهسازی ساختمان، که اساساً وابسته به عملکرد مورد انتظار در برابر زلزله است، صورت پذیرد. استفاده از میراگرها که در زمره سیستم‌های اتلاف انرژی غیرفعال رده‌بندی می‌شوند، باعث افزایش میرایی و در برخی موارد افزایش سختی سازه، افزایش شکل‌پذیری سازه و در نهایت، افزایش ایمنی سازه و ملحقات آن نسبت به آسیب‌های وارده در اثر زلزله می‌شود. علاوه بر این، هزینه منطقی‌تر این ابزار، استفاده از آنها را در مقایسه با سایر ابزارهای اتلاف انرژی،‌ از جمله جداسازهای لرزه‌ای، وسعت بخشیده است. به همین دلیل، لزوم تدوین دستورالعملی جهت بهره‌گیری از این ابزارها در طراحی و مقاوم‌سازی ساختمان‌ها وجود داشته‌است. 

طراحی , دستورالعمل , میراگر , مقاومسازی