جعفر سبحانی

در این مطالعه به منظور بررسی کاربرد مخلوط سه‌جزئی مصالح سیمانی جهت بهبود دوام بتن در دو فاز نسبت به طرح  و ساخت مخلوط‌های بتنی دو و سه جزئی با استفاده از مواد پوزولانی شامل دوده سیلیس، زئولیت، سرباره کوره آهنگدازی و پوزولان طبیعی خاش اقدام شد. در فاز اول 30 طرح مخلوط شامل ترکیبات دو یا سه جزئی مخلوط مواد سیمانی در درصدهای مختلف مورد آزمون مقاوم فشاری قرار گرفت و پس از تحلیل و بهینه‌سازی در مرحله دوم 11 طرح مخلط بهینه برای انجام آزمون‌های دوام انتخاب شد. نتایج به‌دست آمده از آزمون‌های دوام نشان داد که عموماً استفاده از این نوع مواد می‌تواند بهبود چشمگیری در رفتار دوام و پایایی بتن داشته باشد. از بین طرح مخلوط‌های مورد بررسی، طرح مخلوط سه‌جزئی حاوی 20 درصد روباره و 10 درصد دودة سیلیس یا زئولیت از نقطه‌نظر شاخص‌های دوام حائز اهمیت است. استفاده از پوزولان خاش با توجه به ماهیت خود از منظر فعالیت پایین پوزولانی، تأثیر منفی بر رفتار مقاومتی و دوام بتن در طرح مخلوط‌های مختلف مورد مطالعه داشته است. از نظر شاخص جمع‌شدگی مشخص شد که استفاده ازدودۀ سیلیس تأثیرکاهشی داشته و استفاده از پوزولان خاش از این منظر در بهبود میزان جمع‌شدگی به نتایج مثبتی منجر شده است.

بتن , میکروسیلیس , دوام , زئولیت , مقاومت الکتریکی , ترکیب دو جزئی , ترکیب سه جزئی