غلامرضا احمدی
حسن علیپور
عباس علیپور
محمدعلی شریفی
مهدی طاهرپور
حسن مهدیان

شناسایی وتعیین نیازهای آموزشی،آغاز هر نوع فعالیت آموزشی محسوب گردیده وارایه آموزش باید متناسب با نیازهای واقعی بهره برداران باشد. هدف اصلی این تحقیق بررسی و شناسایی نیازهای آموزشی برنج کاران مشمول طرح یکپارچه سازی اراضی در شهرستان ساری می باشد. جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی ازطریق مشاهده و مصاحبه حضوری بوده است. تجزیه وتحلیل آماری از نوع توصیفی وتحلیلی(پیمایشی)می باشد. دراین تحقیق از الگوی استقرایی کافمن والگوی قیاسی کلاین که بعنوان روشهای هدف محور در نیازسنجی مطرح هستند وضعیت فعلی برنج کاران ازنظرآموزشی موردبررسی قرارگرفته وبا وضعیت مطلوب آموزشی که یک برنج کاربایدداشته باشد موردقیاس قرارمی گیردو ازطریق مدل نیازسنجی بوریج میزان نیازآموزشی برنج کاران شناسایی و مشخص شده است. نتایج حاصل درسه مرحله کاشت،داشت و برداشت نشان می دهد مرحله داشت محصول برنج،بیشترین نیازآموزشی را دربین برنج کاران شهرستان ساری به خود اختصاص داده و مراحل کاشت، بازاریابی وبرداشت در مرتبه بعدی قرارداشته است.واژه های کلیدی: نیازهای آموزشی - برنجکاران- طرح یکپارچه سازی اراضی - شهرستان ساری