عبدالحسین عسکری
هوشنگ پسندی پور
علی شهریاری
یعقوب حسینی
مهرداد سلجوقی

گندم با سطح زیر کشت معادل 12000 هکتار از محصولات مهم در منطقه حاجی آباد می باشد. حدود 3000 هکتار از اراضی مورد کاشت که معادل یک چهارم سطح فوق بوده در زمین های نسبتا شور کشت می گردد که ارقام رایج مورد کاشت در زمین های شور عملکرد پایینی داشته و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشند(2). از آنجا که لاین MS-87-8 و ارقام سیستان و افق نسبتا به شوری مقاوم بوده و عملکرد بالاتری در این زمین ها دارند(1). این طرح در سطحی معادل دو هکتار (نیم هکتار لاین MS-87-8، نیم هکتار رقم سیستان، نیم هکتار رقم افق و نیم هکتار رقم چمران(شاهد) در روستای شهدادی در زمین کشاورز با EC آب و خاک بترتیب 7/3 و 89/9 دسی زیمنس بر متر اجرا شد. عملیات خاکورزی در آبان ماه انجام، عناصر غذایی مورد نیاز بر اساس آزمون خاک و توصیه بخش آب وخاک به میزان 100 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل، 100 کیلوگرم سولفات پتاسیم و 50 کیلوگرم اوره قبل از کاشت و 300 کیلوگرم اوره به میزان مساوی در سه مرحله پنجه دهی، ساقه دهی و شروع گل دهی به صورت سرک داده شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه با میانگین 3980 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم سیستان بود و همچنین بررسی اجزا عملکرد دانه نیز نشان داد که بیشترین وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله با میانگین های 42 گرم و 50 دانه در سنبله مربوط به رقم سیستان و بیشترین تعداد دانه در سنبلچه با میانگین 2/3 دانه در سنبلچه مربوط به ارقام سیستان و چمران و بیشترین تعداد سنبلچه در سنبله با میانگین 6/15 سنبلچه در سنبله مربوط به مربوط به ارقام سیستان و افق بود. واژه های کلیدی: گندم، تنش شوری، شرایط زارعین، مقایسه عملکرد