محمدهادی صادقی
عبدالمهدی کبیری فرد
محمود دشتی زاده
امیرارسلان کمالی
ابوطالب صادقی

به منظور بررسی ارزش غذایی و قابلیت هضم سیلاژ برگ سبز خرما با سطوح مختلف ملاس چغندر قند، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی به روش فاکتوریل با 2 مدت زمان غنی سازی (21 و 42 روز) و 4 سطح ملاس (صفر، 5 ،10 و 15 درصد) با 3 تکرار اجرا شد. در پایان آزمایش، اطلاعات به دست آمده، با نرم افزار SAS آنالیز شد و نتایج، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد مدت زمان سیلوکردن بر ماده خشک، میزان پروتیین خام، انرژی خام، چربی خام، خاکستر خام و میزان لیگنین سیلاژ برگ خرما تاثیر معنی داری نداشت. سطوح مختلف ملاس بر ماده خشک تاثیر معنی داری داشت (05/0P<). فیبر خام تحت تاثیر مدت زمان سیلوکردن قرار گرفت (05/0P<) و افزایش مدت سیلوکردن از21 روز به 42 روز فیبر خام را کاهش داد.NDF و ADF تحت تاثیر سطوح مختلف ملاس و مدت زمان سیلوکردن قرارگرفت و برگ خرمایی که به مدت زمان 21 روز سیلو شده بودNDF و ADF کمتری داشت. افزایش سطوح مختلف ملاس موجب کاهش NDF وADF سیلاژ برگ درخت خرما شد. میزان لیگنین نیز تحت تاثیر مدت سیلوکردن قرار گرفت (05/0P<). مدت21 روز لیگنین کمتری داشت اما سطوح مختلف ملاس تاثیری روی آن نداشت. افزایش مدت زمان سیلوکردن ومقدار ملاس موجب کاهش تانن گردید. افزایش مدت زمان سیلوکردن میزان فنل را کاهش داد (05/0P<). pH سیلاژ های برگ درخت خرما تحت تاثیر سطوح مختلف ملاس قرار گرفت (05/0P<) و با افزایش مقدار ملاس، میزان pH کاهش یافت. قابلیت هضم ماده خشک با سیلوشدن افزایش یافت (01/0P<). قابلیت هضم ماده آلی و پروتیین تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. قابلیت هضم NDF و ADFبا افزایش سطح ملاس کاهش یافت (01/0P<). انرژی قابل هضم برگ درخت خرما با سیلوکردن افزایش یافت (05/0P<). در کل چون سطوح مختلف ملاس منجر به تولید pH مناسب در سیلوها نشد، بنابراین قابل توصیه نمی باشد.کلید واژه ها : برگ سبز درخت خرما، سیلاژ ، مدت سیلوکردن، ملاس ، استان بوشهر