بررسی و مقایسه عملکردهای کمی و کیفی اسانس گل محمدی در شرایط آبیاری و دیم با استفاده از مالچ پلاستیک
عنوان مقاله: بررسی و مقایسه عملکردهای کمی و کیفی اسانس گل محمدی در شرایط آبیاری و دیم با استفاده از مالچ پلاستیک
شناسه ملی مقاله: R-1056634
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1391
شناسه ملی مقاله: R-1056634
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدحسین لباس چی
اکبر نجفی آشتیانی
فاطمه سفیدکن
ابراهیم شریفی عاشورآبادی
محمود نادری
داوود شاه محمدی
خلاصه مقاله:
محمدحسین لباس چی
اکبر نجفی آشتیانی
فاطمه سفیدکن
ابراهیم شریفی عاشورآبادی
محمود نادری
داوود شاه محمدی
کشت گیاه گل محمدی در عرصه های وسیع دیم کشور راه گشای تولید انبوه این گیاه دارویی باارزش و استفاده بهینه از برخی دیم زارهای مستعد می باشد. به منظور تعیین وضعیت رشد و عملکرهای کمی و کیفی ژنوتیپ های گل محمدی، این آزمایش در دو طرح جداگانه بلوک های کامل تصادفی با استفاده از 12 ژنوتیپ گل محمدی جمع آوری شده از مناطق مختلف کشور به منظور مقایسه شرایط آبیاری و دیم با استفاده از مالچ پلاستیک در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آب سرد در طی سال های 1389 و 1390 اجرا گردید. منشا ژنوتیپ ها استان های اردبیل، ایلام، تهران، چهارمحال و بختیاری، فارس، کرمان، کرمانشاه، اراک، هرمزگان و اصفهان بود. نتایج نشان داد شرایط آبی و دیم، سال های آزمایش و ژنوتیپ های مورد بررسی اثرات معنی داری بر کلیه صفات مورد بررسی داشتند. صفات طول دوره گل دهی، میزان گل در بوته، عملکرد گل و درصد و عملکرد اسانس در شرایط دیم با تفاوت معنی دار،دارای مقادیر بیشتری از شرایط آبی بودند. میانگین عملکردهای گل و گل برگ، درصد اسانس و عملکرد اسانس در شرایط دیم در میانگین سال ها به ترتیب برابر 1584 ، 1010 کیلوگرم در هکتار ، 0/033 درصد و 272 گرم در هکتار بود که با شرایط آبی تفاوت معنی داری داشت. تعداد گل در بوته در ژنوتیپ فارس، اصفهان 8 و ایلام در سال 1389 در شرایط دیم به ترتیب برابر ، ،1039 1042 و 1023 و در شرایط آبی سال اول در ژنوتیپ های فارس، اصفهان ،8 اصفهان ،6 چهارمحال و ایلام بدون تفاوت معنی دار به ترتیب برابر ،1057 ،1007 ،795 777 و 732 گل بود. بیشترین میزان گل در بوته و عملکرد گل در هکتار در شرایط دیم و آبی در دو سال انجام آزمایش به ژنوتیپ فارس تعلق داشت. عملکرد گل در ژنوتیپ فارس در شرایط دیم با 3189 کیلوگرم در هکتار با کلیه ترکیب عوامل ژنوتیپ و شرایط تفاوت معنی دار داشت. درصد اسانس در ژنوتیپ ایلام و چهارمحال در شرایط دیم در سال دوم به ترتیب برابر0/070 و 0/066 بود که با درصد اسانس تمامی ترکیب عوامل مورد بررسی از نظر آماری متفاوت بود. به طور کلی بازده اسانس در سال دوم بیشتر از سال اول گردید. بیشترین عملکرد اسانس مربوط به اصفهان 8 در شرایط دیم در سال اول با 686 گرم در هکتار بود که فقط با هرمزگان و ایلام در شرایط دیم سال اول و اصفهان 8 در شرایط آبی در سال اول به ترتیب با ،522 532 و 524 گرم در هکتار تفاوت معنی داری با سایر ترکیب عوامل مورد بررسی ژنوتیپ، شرایط و سال داشت. افزایش صفات کمی در سال 1389 به دلیل بارندگی بهاره100 میلی متر نسبت به 50 میلی متر در سال دوم بود. بر اساس نتایج این بررسی، استفاده از مالچ پلاستیک در شرایط دیم منطقه دماوند موجب افزایش اغلب صفات مورد بررسی بویژه عملکرد گل و اسانس شده است. در نهایت به نظر می رسد گل محمدی در شرایط دیم و با بارندگی متوسط حدود 300 میلی متر بتواند رشد مطلوب و عملکرد اقتصادی داشته باشد. هم چنین خاک آهکی و یا لایه آهکی زیرین خاک می تواند از رشد مناسب بوته های گل محمدی جلوگیری نماید. از این رو لازم است برای احداث باغ گل محمدی وضعیت لایه های خاک مورد آزمایش قرار گیرد و چنان چه خاک سبک و یا نیمه سنگین بدون آهک بود، اقدام به احداث باغ گل محمدی نمود. واژه های کلیدی: گیاهان دارویی، گل محمدی، دیم، مالچ، اسانس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1056634/