سجاد زنگیشه ای
سیداحمد حسینی

با رشد وایجاد کلان شهرها روز به روز بر دامنه مشکلات و مسائل مدیریت شهری افزوده شده است. در نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری ایران، رویکرد متمرکز، دستوری وآمرانه (از بالا به پایین) باعث عدم در نظر گرفتن جامعه مدنی در مدیریت شهری گردیده است و با توجه به اینکه قرن 21 قرن NGO ها است و نظر به جایگاه سازمانهای محلی در مدیریت شهری و جلب مشارکت مردم از سوی این سازمانها برای توسعه محله ای بسیارحائز اهمیت است. در این مقاله به بررسی جایگاه این سازمانها در جلب مشارکت شهروندان در توسعه محله ای و سازمان یابی مشارکت در غالب این نهادها پرداخته شده است. روش این تحقیق ترکیبی از روش های توصیفی و اسنادی است. نتایج این تحقیق نشان دهنده این است که برای جلب مشارکت مردمی و توسعه ای محلی و حکمروائی خوب شهری باید به نهادسازی مشارکت مردم در غالب NGOها و هیات امناء محله پرداخت.

سازمانهای غیر دولتی (NGO)، مشارکت مردمی ، مدیریت شهری ،نهاد سازی مشارکتی، توسعه محله ای