بررسی و مقایسه کشت خالص و آمیخته بلوط (بلند مازو) با شش گونه همراه بومی جنگل های مازندران در رویشگاه های بلوط چمستان نور
عنوان مقاله: بررسی و مقایسه کشت خالص و آمیخته بلوط (بلند مازو) با شش گونه همراه بومی جنگل های مازندران در رویشگاه های بلوط چمستان نور
شناسه ملی مقاله: R-1067991
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1392
شناسه ملی مقاله: R-1067991
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
عزت الله ابراهیمی
جمشید مختاری
کرمعلی ذبیحی
یوسف گرجی بحری
محمدنبی قلی زاده
خلاصه مقاله:
عزت الله ابراهیمی
جمشید مختاری
کرمعلی ذبیحی
یوسف گرجی بحری
محمدنبی قلی زاده
طرح "بررسی و مقایسه ی کشت خالص و آمیخته ی بلوط (بلند مازو) با چهار گونه ی همراه بومی جنگل های مازندران در رویشگاه های بلوط منطقه ی نور" در سال 1373 آغاز شد. طرح در سه تکرار و با پنج تیمار اصلی (آمیخته ی بلندمازو با چهارگونه و یک تیمار بلوط خالص) و چهار تیمار فرعی (درجات اختلاط)، در قالب آماری کرت های خرد شده (Split plots) اجرا شد. ممرز، آزاد، داغداغان و افرا به عنوان گونه های همراه و ترکیب بلوط 70 درصد- همراه 30 درصد، بلوط 60 درصد - همراه 40 درصد، بلوط 50 درصد- همراه 50 درصد و بلوط 40 درصد - همراه 60 درصد به عنوان درجه ی آمیختگی در نظر گرفته شد. فاصله کاشت نهال ها 1ا1 متر و در هر تکرار یک تیمار بلوط خالص به عنوان شاهد انتخاب شد. بررسی مقدماتی ده سال اولیه ی طرح نشان داد، درختان بلوط بالاترین استقرار را در ترکیب با داغداغان، کمترین قطر برابر سینه را در ترکیب با افرا، بالاترین ارتفاع را در ترکیب با آزاد و بیشترین پایداری را در ترکیب با ممرز داشتند. علی رغم آنکه در 10 سال اول، تعدادی زیادی از پایه ها در اثر رقابت حذف گردیده اند ولی همچنان توده از تراکم بالایی برخوردار می باشد. لذا به خاطر کاهش تراکم در سال 1385 (مرحله ی دوم اجرای طرح) و با هدف بهبود خصوصیات کیفی و کمی درختان بلندمازو و افزایش توان تولیدی جنگل، هر تیمار فرعی (625 متر مربع) به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد. در بخش شرقی عملیات تنک کردن با شدت های مورد نیاز هر قطعه انجام و بخش غربی به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، عملیات تنک کردن در طی 5 سال اثر معنی داری در مشخصات کمی و کیفی بلوط نداشته است. به همین دلیل رویش قطری و ارتفاعی و همچنین تعداد درختان بلوط در تیمارهای تنک شده و دست نخورده، تقریبا یکسان بوده است. از طرف دیگر به دلیل کاهش تعداد درختان در اثر رقابت نوری تعداد زیادی از درختان در اشکوب زیرین حذف و از بین رفتند. از این رو ضریب قدکشیدگی درختان بلندمازو نسبت به ده ساله ی اول کمتر و به حالت مطلوب نزدیک تر شده است. پس از طی 15 سال، بلوط42/01 درصد زنده-مانی و از گونه های همراه، افرا با80/14 بیشترین و ممرز با 23/98 درصد،کمترین زنده مانی را داشته اند. بلوط در ترکیب با داغداغان از بالاترین (10/25 سانتی متر) و در ترکیب با افرا از کمترین میانگین قطر (5/36 سانتی متر) برخوردار بوده است. از گونه های همراه بیشترین میانگین قطر را افرا با (8/40 سانتی متر) و کمترین آن را داغداغان با (2/09 سانتی متر) به خود اختصاص داده اند. همچنین از گونه های همراه، افرا از بالاترین و داغداغان از کمترین میانگین ارتفاع برخوردار بوده است. واژه های کلیدی: کشت خالص و آمیخته، تنک کردن، رویش، بلندمازو، گونه های بومی، صنعتی، چمستان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1067991/