اکرم صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه رازی،
امیر مرادی سرابشلی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه تهران،
کیانوش چقامیرزا - عضو هیئت علمی دانشگاه رازی،
حمیدرضا دری - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات خمین

توسعه کشت لوبیا در کشور به عنوان یک زراعت تابستانه تابع محدودیت های مختلف اقلیمی و اکولوژیکی است به طوری که تولید این محصول با حداقل مصرف نهاده هایی چون آب و کودها ی فسفره می تواند ارزش اقتصادی این محصول را در مقایسه با سایر محصولات تابستانه حفظ نماید. یکی از راهکارهای کاهش هزینه های تولید لوبیا در کشور مصرف بهینه آب است. لوبیا نسبت بهمیزان و کیفیت آب بخصوص در مراحل گلدهی و پر شدن غلاف ها بسیار حساس بوده و در کشور آبیاری عمدتا به روش سنتی انجام می شود و معمولا آب مصرفی بیش از نیاز واقعی گیاه می باشد، لذا در اینجا سعی گردیده به روش ساده و در عین حال علمی، راههای کاربردی مصرف بهینه آب بر اساس نیاز واقعی گیاه بیان گردد. طبق راه های بیان شده می توان نتیجه گرفت که اطلاع از بافت و ظرفیت نگهداری آب خاک در لوبیا اطلاعات مهمی برای تصمیم گیری در مورد آبیاری به ما می دهد. تعیین زمان شروع و پایان آبیاری در مدیریت آب آبیاری بسیار مهم است. خشکی زیاد بعد از کاشت می تواند رسیدن را تا 15 روز به تأخیر بیندازد و در نتیجه عملکرد نیز کاهش یابد.

آب، مصرف بهینه، لوبیا، کشاورزی پایدار