محمد مهذب طلاب

فضاهای باز شهری یکی از ملزومات زندگی در شهر هامی باشند که گاهی اوقات به فراموشی سپرده می شوند و زمانی به یاد می آیند که دیگر ایجاد آن ها کار آسانی نیست.در این شرایط یکی از بهترین راه ها بازیابی و احیای فضاهای پنهان شهری می باشد که بدون توجه به پتانسیل های متعدد، بدون استفاده مانده اند. فضاهایی که در انتظار تعریض خیابان مجاور خود هستند یکی از این گونه فضاها می باشند ،که با نوسازی و باززنده سازی آن ها می توان زمینه مناسبی را برای برخوردهای اجتماعی فراهم نمود.این تحقیق تثبیتی نخست سعی در روشن نمودن اهمیت موضوع دارد و سپس به دنبال جلب توجه مسئولان و متخصصان به این فضا ها می باشد.روش مورد استفاده در این پژوهش ، نظام چند سطحی طراحی شهری می باشد که شامل حوزه راهبردی(شهر مشهد)،حوزه محلی (خیابان آبکوه)،حوزه طراحی (فضای در حال انتظار)است وعمده ی اطلاعات نیز از روشهای میدانی و خصوصاً مشاهده و مصاحبه گردآوری شده اند.پس از شناخت بهتر فضاهای در حال انتظار نتایج جالبی از ویژگی های آن ها بدست آمد که ازآن جمله می توان به موقعیت مکانی مناسب این فضاها که عموما در بافت های مرکزی شهر ها می باشند،موقتی و غیر دائم بودن آن ها و نیز تنوع و پویایی و تغییر نقش و چهره ی آن ها در ساعات و زمان های مختلف اشاره کرد.برای این که امکان استفاده گسترده تر از نتایج پژوهش بوجود آید،ابتدا ویژگی هاو نتایجی که جنبه عام دارند ارائه می گردند و سپس گزارشی از مطالعه و بررسی خیابان آبکوه مشهد و نتایج خاص آن به صورت بسیار مختصر در جدولی ارائه می شوند.

بازیابی , فضای باز شهری , فضای پنهان شهری , فضای درحال انتظار