محمدرضا شیری
رجب چوکان
افشار استخر
سعید خاوری خراسانی
شراره فارغی
همایون دارخال
کامران انوری
عزیز آفرینش
حمید نجفی نژاد
افشین مساوات
حسین حدادی
ثریا قاسمی
غلام رضا افشار منش

ده هیبرید جدید ذرت تولیدی به همراه دو رقم شاهد تجارتی سینگل کراس 704 و 705( جمعا 12 هیبرید) در 13 منطقه مختلف (کرج، مغان، شیراز، مشهد، کرمانشاه، اصفهان، میاندوآب، دزفول، ارزوییه کرمان، گرگان، قراخیل قایمشهر، جیرفت، ایلام ) هر یک در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهارتکرار به مدت دو سال موردبررسی قرار گرفتند. مقایسه میانگین دو ساله هیبریدها برای عملکرد دانه نشان داد که هیبریدهای شماره 9(SC703)، 4(SC702)، 7 (SC715)، 5 (SC715B)، 1(SC701) و 6 (KLM76004/3-5-1-2-2-1-1-1 ×MO17) به ترتیب با میانگین 69/9، 39/9، 29/9، 28/9 و 01/9 تن در هکتار بالاترین عملکرد دانه را در هکتار تولید نمودند. بر مبنای گزینش عملکرد و پایداری بالا ژنوتیپ ها با متد کانگ (Kang, 1988)، نیز هیبریدهای 7، 9، 4، 5، 1 و 6 انتخاب شدند. از نظر زمان رسیدگی هیبریدهای برتر تفاوتی با رقم تجاری 704 نداشتند. بر اساس میانگین دو ساله 13 منطقه، هیبرید های SC715 و SC702 در نه منطقه عملکرد دانه ی بالاتر از هیبرید 704 تولید نمودند. علاوه بر این، دو هیبرید SC715 و SC702 پایین ترین واریانس پایداری شوکلا نیز داشتند. واژه های کلیدی: ذرت – عملکرد دانه – پایداری – هیبرید- نیمه نهایی