ندا خداداده - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
محسن اسمعیلی - کارشناس ارشد علوم سیاسی، اداره آموزش وپرورش کرمانشاه،کرمانشاه،ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی گروهی در کاهش اختلالات یادگیری دانش آموزان انجام گرفت. جامعهآماری شامل کلیة دانش آموزان پایه هفتم دخترمقطع متوسطه اول مدارس شهرستان بیستون که دارای این اختلال هستند،می باشند و حجم نمونه پژوهش به شیوه در دسترس هدفمند انتخاب شد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی (پیش آزمون/ پسآزمون) با گروه کنترل بود و جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته یادگیری استفاده شد. از آن جا که پژوهشحاضر نیز در حوزه علوم انسانی است از روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون وپس آزمون و گروه آزمایش و کنترل استفادهمی شود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پایه هفتم متوسطه اول که در سال تحصیلی 1398 در منطقه بیستوناستان کرمانشاه مشغول به تحصیل می باشند.نمونه این تحقیق شامل دانش آموزان دختر پایه هفتم دارای اختلال یادگیریمنطقه بیستون بودند که با توجه به تعداد محدود جامعه آماری این دانش آموزان دارای اختلال که 14 نفر بودند به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. در این تحقیق برای سنجش اعتبار پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ اعتبارپرسشنامه 0/71 برآورد گردید. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد پس از تعدیل اثر پیش آزمون نشان می دهد که آموزش با روش بازی درمانی برافزایش یادگیری دردانش آموزان مورد مطالعه تأثیر مثبت دارد. و اثر معنادار کاربرد این روش(F=419/995, Sig=0/001) مورد تأیید قرار گرفت و با در نظر گرفتن ضریب اتا میتوان گفت این روش پس از تعدیل اثر دانشپیشین 56 درصد واریانس نمره پس آزمون یادگیری را تبیین می نماید.

بازی درمانی گروهی ، یادگیری ، اختلال یادگیری ، دانش آموزان