محمد جلالیان - دانشجوی کارشناسی ارشدحقوق عمومی-دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

بازرسی در اصطلاح حقوق عمومی به معنی نظارتی است که از سوی قدرت عمومی یا دولت بر عملکرد مأموران اداری و اداراتاعمال می شود، این نوع بازرسی به دلایل عقلی و شرعی ضروری است. و هرعقل سلیمی که خالی از گرایش های نفسانی باشدوجود بازرسی بر ادارات و کارمندان را تأیید می کند. در کشور ایران نیز بر اساس اصل 174 قانون اساسی جهت نظارت برحسن جریان امور و اجرای صحیح قوانین در دستگاه های اداری وجود سازمان بازرسی کل کشور در قوه قضاییه پیش بینی شدهاست؛ که از نظر تشکیلات، سازمان دارای شخصیت حقوقی است که رئیس آن از بین قضات عالی رتبه توسط رئیس قوه قضاییهمنصوب می گردد. و به امور قضایی، اقتصادی، اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی در دستگاه های اداری ایران نظارت و بازرسیمی نماید و در نهایت گزارش بازرسی خود را که حاوی پیشنهادهای اصلاحی است به مقاماتی چون، رهبری ،رئیس قوه قضاییه،رئیس جمهور، ارسال و چنانچه به وقوع تخلف یا جرمی برخورد نماید، به مراجع صالح قضایی یا اداری اعلام می دارد. در اینمقاله به بررسی جایگاه وساختار، صلاحیت و اختیارات این سازمان پرداخته شده است.

نظارت، سازمان بازرسی، تشکیلات