الناز نساری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشگاه علامه طباطبائی تهران

با توجه به رشد فزاینده جمعیت زمین هم اکنون بیش از هشتصد میلیون نفر از مردم دنیا از تبعات گرسنگی مزمن و سوء تغذیه رنج می برند، تهیه غذا برای این جمعیت وسیع به یک نگرانی بین المللی تبدیل شده است. اما فناوری نوین بیوتکنولوژی گیاهی به کمک بشر آمده است و با تغییر ژنتیکی در گیاهان سبب افزایش تولید مواد غذایی شده است. موضوع غیرقابل اغماض تاثیرات منفی و تهدیدات این دستکاری ژنتیکی نسبت به محتوی و کیفیت مواد غذایی است. حق بر غذا به عنوان حق بنیادین هر شخص نه تنها حق رهایی از گرسنگی را در بردارد، بلکه شامل دسترسی پایدار به مواد غذایی با کمیت و کیفیتی است که پاسخگوی نیازهای انسان باشد. در جهت حل تعارض دستکاری ژنتیکی در گیاهان و حق بر تغذیه، همکاری بین المللی دولتها، برپایی اجلاس های منطقه ای و جهانی در خصوص مسئله امنیت غذایی، رعایت قوانین برچسب زنی بر مواد غذایی اصلاح ژنتیکی شده، اعمال ضمانت اجراهای موثر در برابر ناقضین این مقررات و اتخاذ استراتژی های ملی و قانونگذاری توصیه می شود

: دستکاری ژنتیکی در گیاهان، GMO، حق بر غذا، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی اجتماعی و فرهنگی، غذای کافی، بر چسب گذاری