مرتضی شریفی - عضو هیئت علمی دپارتمان مهندسی عمران و معماری دانشکده فنی و حرفه ای شهید باهنر شیراز دانشگاه فنی و حرفه ای فارس ایران
مهدی ساحلی - کارشناس مهندسی عمران اجرایی دانشکده فنی و حرفه ای شهید باهنر شیراز دانشگاه فنی و حرفه ای فارس ایران
بهمن صفرپور - مدرس دپارتمان مهندسی عمران و معماری دانشکده فنی و حرفه ای شهید باهنر شیراز دانشگاه فنی و حرفه ای فارس ایران

بتن متخلخل بتنی دارای تخلخل به میزان 15 تا 25 درصد می باشد. این تخلخل باعث کاهش مقاومت در این نمونه بتنمی شود. از بتن متخلخل در روسازی و محل های تردد استفاده می شود. از این رو برای بهتر کردن مقاومت این نمونهبتن ها روش هایی می باشد، که یکی از این روش ها عمل آوری است. عمل آوری خوب باعث طولانی شدن زمانهیدراتاسیون سیمان می شود. هرچه زمان هیدراتاسیون سیمان زیادتر باشد، بتن به مقاومت مطلوب تری می رسد. عملآوری بر روی نمونه ها به سه روش، (A(1 عمل آوری به صورت اسپری کردن آب هر 12 ساعت، (A(2 عمل آوری درونی بهوسیله پودر سوپر جاذب پلیمری و (A(3 عمل آوری بعد از گیرش اولیه بتن به وسیله پودر سوپرجاذب پلیمری، انجام شدهاست. در این پژوهش کوشیده شده است که با مقایسه عمل آوری های مرسوم همانند اسپری کردن آب و عمل آوریهای نوینی همچون پودر سوپرجاذب پلیمری ، تاثیر عمل آوری ها در مقاومت بتن متخلخل مشخص شود.

بتن ، بتن متخلخل ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی ، عمل آوری درونی ، پودرسوپرجاذب پلیمری