اسماعیل پورعلی اتی کندی - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور واحد هشترود
اسداله حیدری - استاد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور واحد هشترود

درنظام متمركزكه دولت- كشور وجود دارد برتمامی سرزمین اعمال قدرتمی كند و نظام نامتمركز، وضعیتی را بیان می كند كه درآن قدرت ها ومسئولیت ها میان یك مرجع مركزی و مراجع محلی تقسیم شده است و شوراهایاسلامی هم یكی از همین مراجع به شمار می آیند. شوراهای اسلامی یك نهادو پارلمان محلی هستند كه از متن قانون و بطن جامعه شكل می گیرند و بهنوعی حكومت مردم بر مردم و حكومت مشاركتی تعامل گرا به شمارمی آیند ودر متن قانون جمهوری اسلامی ایران از جایگاه بالاتری برخوردار هستند.نقش مثبت شورا می تواند عامل موفقیت مدیریت شهری در دستیابی بهبرنامه ها و رشد و توسعه شهر در نهایت رضایتمندی اكثریت مردم وشهروندان گردد. اما در مقابل دخالت دادن سلایق شخصی و نبود شناختكافی از حیطه اختیارات، وظایف و مدارك تحصیلی پایین و مرتبط نبودنرشته تحصیلی و تخصصی اعضاء شورا آسیب ها و تهدیدهای پیش رو شوراهستند که می تواند بحران هایی را در مدیریت شهری به وجود بیاورد. درپژوهش حاضر با روش تحلیلی و توصیفی و کتابخانه ای با استفاده ازقوانین موجود کشور سعی برآن داریم که تبیین نماییم که شوراهایاسلامی در مدیریت شهری چه نقش و جایگاهی دارند.

شورای اسلامی، مدیریت شهری، حکومت محلی، حکومت مشارکتی