مهری سازواری - دانشجوی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

از یک سو حق الناس در اسلام اینگونه تعریف می شود که انسان مال کسی را به ناحق از طریق غصب، رشوه، ربا، کم فروشی و مانند آن برده باشد و از سوی دیگر حکومت و حاکمیّت هستى، مخصوص خدا و کسی که از جانب او اذن دخل و تصرف داشته باشد است حال آب و خاک و هوا که همگی از مواهب بزرگ الهى است و حیات جانداران مختلف نیز به آنها وابسته است و همگی آنان حق استفاده از آن را دارند با آلودگی های مختلف که این موجود دو پا در این نعمت ها به وجود می آورد دستبرد به حقوق سایر جانداران و دخالت در حاکمیت واجب الوجود به حساب می آید. این حق در مورد سایر انسان ها به حق الناس تعبیر شده است. از آنجا که تخریب محیط زیست و نابودی طبیعت، مخالف عمران و آبادانی است درنتیجه مخالف دین اسلام، باید از آنها پرهیز نمود. با توجه به این که حکومت کشور ایران، حکومت جمهوری اسلامی ایران است سعی به بیان نقش حفاظت از محیط زیست در دین در کنار سایر روش های مرسوم حفاظتی را داریم. بررسی تفاسیر مختلف قرآن و روایات و سایر مقاله های موجود در این زمینه روش مطالعه این مقاله به صورت مروری است.آلوده کردن هر یک از منابع خداداد، تجاوز به ناموس و حقوق سایر مخلوقات است که مصداق بارز حق الناس می باشد حال با این تفاسیر آلوده کردن رودخانه ها و دریاچه ها به طورى که موجب اتلاف جانداران آبزى شود و در نتیجه مردم گرفتار خسارت و زیان گردند، جایز نیست و حق الناس سایر مردم به دوش آلوده کننده وارد می شود تفکر و جست وجوی آیات قرآن، بیانگر آن است که اهداف زیست محیطی به نوعی با هدفهای زیست محیطی قرآن مطابق و در یک جهت می باشد

محیط زیست، حق الناس، روایات، قرآن، مراجع تقلید