پروین مشایخ - دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، دانشکده علوم انسانی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
سید محمود سیدصادقی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
سید جعفر حمیدی - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

غزل از قالب هاي مسلط شعر فارسی در حوزة ادبیات غنایی lyric است. سعدي و حافظ، دو غزل پرداز بزرگ ایران هستند که براي بیان مضامین تغزلی و یا اندیشه هاي فلسفی از واژه ها و اصطلاحات حماسی در اشعار خود برده اند. آنچه در این مقاله به آن پرداخته شده، تحلیل و مقایسۀ کاربرد واژه هاي رزمی و حماسی در غزل دو شاعراست .در این پژوهش، ضمن استخراج واژه هاي رزمی و حماسی از دیوان اشعار سعدي و حافظ و بیان معانی این واژه ها با مراجعه به فرهنگ هاي مختلف، نشان داده ایم که سعدي و حافظ با استفاده از اصطلاحات حماسی در غزل عاشقانه، عارفانه و حتی پیچیدة فلسفی، روح حماسی را در کالبد شعر غنایی دمیده اند .این پژوهش به شیوة کیفی و توصیفی انجام گرفته است که براساس یافته هاي آن میتوان گفت بهره گیري از واژگان رزمی در توصیف چهرة محبوب، جلوة بیشتري دارد. براین اساس هر دو شاعر، محبوب را با واژگان رزمی همچون تیر، کمان، شمشیر، خنجرو سپر ستوده اند، با این تفاوت که زبان سعدي ساده تر وحماسی تر ولی زبان حافظ، پیچیده و صنعتگرانه است.

واژه های رزمی و حماسی، غزل، مقایسه سعدی، حافظ