راضیه السادات میرزاده - کارشناسی ارشد تفسیر علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم

یکی از پر سابقه ترین روش های تفسیر، قرآن به قرآن است و از آنجا که روش نقلی؛ تفسیر را به دو شاخه قرآن به قرآن و قرآن به روایت تقسیم می کند، این روش از دسته روش نقلی تفسیر به شمار می آید، علامه طباطبایی صاحب المیزان و علامه صادقی تهرانی صاحب الفرقان دو تفسر معاصری هستند که روش قرآن به قرآن را در رسیدن به مراد جدی خداوند اتخاذ نموده اند، در این پژوهش پس از بررسی تطبیقی آیات سوره مبارکه بینه در دو تفسیر المیزان و الفرقان، گونه شناسی صورت گرفته است، با توجه به آیات مشابه در لفظ و محتوا، صاحب الفرقان به بیست و پنج آیه و صاحب المیزان به سیزده آیه از سور دیگر در تفسیر چهار آیه از سوره بینه اشاره داشته اند، گونه آیات در المیزان معمولا روشن است ولی الفرقان به صورت غیرواضح به درک معنای آیه مرکزی می رسد، این مطلب نشان دهنده وجود برداشت های مختلف از دریای بیگران تفسیر است و استفاده از آیات گوناگون در تفسیر یک آیه نشاندهنده عدم اختلاف و فراگیر بودن مفاهیم قرآن است.

تفسیر قرآن به قرآن ، المیزان، الفرقان، سوره بینه